Tezis pra kančatkovaje dafarmavańnie biełaruskaj nacyi jak palityčnaj supolnaści staŭ vielmi papularny ŭ 2020 hodzie. «Svaboda» paprasiła historyka Paŭła Cieraškoviča paćvierdzić abo źniapraŭdzić hetuju dumku.
«2020 hod dla biełarusaŭ staŭ krokam da pieraadoleńnia niehatyvizmu».
Pavieł Cieraškovič
Try momanty. Nacyju časam vyznačajuć jak supolnaść ludziej, zdolnych da kalektyŭnych, metanakiravanych, spantannych dziejańniaŭ. Havorka idzie pra tyja dziejańni, jakija nie patrabujuć farmalnaha lidara, kiravańnia, zahadu ci navat zakliku.
2020 hod u Biełarusi daje šmat padobnych prykładaŭ, ale asabista mianie ci nie najbolej uraziła staŭleńnie ludziej da aficyjnaha śviatkavańnia 3 lipienia — tudy prosta nie pryjšli. Amal tatalny ihnor. Anijakich zaklikaŭ da hetaha nie było. Heta vyjava supolnaha kalektyŭnaha su-adčuvańnia i su-razumieńnia momantu.
Doŭhi čas biełarusam było ŭłaścivaje niehatyŭnaje samaŭspryniaćcie, ustojlivy niehatyŭny aŭtastereatyp. Padobnaja źjava, tak zvanaja styhmatyzacyja, dosyć pašyranaja siarod bałkanskich narodaŭ, kštałtu, «nikoli nie było ščaścia, bo my na Bałkanach, i nie budzie». 2020 hod dla biełarusaŭ staŭ krokam da pieraadoleńnia niehatyvizmu, navat zachapleńnia saboju — «my nievierahodnyja».
Nacyja choć i maderny fienomien, ale ŭzor nacyjanalnych pavodzin daje Biblija na prykładzie historyi habrejskaha naroda. Tak ličyć brytanski historyk Adryjan Hastynhs. Pieraasensavańnie siabie ŭ stylistycy biblejskich vobrazaŭ i siužetaŭ — charakternaja źjava farmavańnia jeŭrapiejskich nacyj. 2020 hod u Biełarusi daje bieźlič mahčymaściej dla hetaha. Šmat što ŭžo skazana. «Dzieci, što pabili cara Irada» — siarod hetaha. Što ž, čakajem Davida, jaki pieramoža Halijafa.
