«Uładzimiravič, viedaješ, ja toje ž samaje, mnie voś, b***ź, jak mužyku, jak aficeru heta zusim niezrazumieła, kali pa-babsku za śpinaj tam, b***ź, skazać: «Ja, heta ja zrabiŭ, bolš nichto!» — kaža hołas, padobny da Ihara Kačałava.
«Naša rola takaja, jana im vielmi zručnaja»
Hołas, padobny da Valeryja Vałasiuka, skardzicca, što supracoŭniki pavinny nie prosta napisać rapart, a jašče i śviedčyć u sudzie. Pry čym, jak padajecca, pa pratakołach, u jakich adlustravana nie toje, što było nasamreč.
«Ja ŭ izalatary z adnym kamunikavaŭ pa hetaj temie. Jon mnie: «Prabačcie mianie, ja zajšoŭ, mianie ŭ adrasie (u kvatery ci ŭ domie — zaŭv. NN) adrazu ž pakłali, a tam (u pratakole — zaŭv. NN): «Nie davaŭ pašpart, akazvaŭ niepadparadkavańnie, supraciŭleńnie».
Ja ž milicyjaniera baču, jaki davaŭ suprać mianie pakazańni ŭ sudzie. Blin, nu heta ŭvohule, jak tak? (…)
Ładna my b pryjechali ŭ Smalavičy, napisali i źjechali b. Mnie trava nie raści. Ale jany ž tam pracujuć baraŭlanskija apiera».
«Naša rola takaja, jana im vielmi zručnaja, što typu HUBAZ vykonvaje funkcyju(…), — praciahvaje hołas. — To-bok my robim usiu techničnuju rabotu, čarnavuju. Mała taho, što čarnavuju, dyk jašče i niazručnuju.
A karystajucca niejak jaje vynikami zusim inšyja ludzi. Mała taho, što karystajucca (my ž ničoha nie prosim uzamien), tak jašče i karystajucca tak, što «heta my zrabili».
Fota nosić ilustracyjny charaktar
«I pra nas nichto nie ŭspomniŭ»
«… Na žal, viedaješ, heta padobna na apošnija palityčnyja dziejańni. Voś chto padaje, tak jano i ŭsprymajecca (…), — kaža hołas, padobny da Ihara Kačałava. — (…) Toje, što ja ŭ Dziaržynsku paŭtara tydni prasiadzieŭ, b***ź, toje, što pahasili Dziaržynsk, akazałasia, što heta tolki HUBAZ tam pracavaŭ.
I pra nas nichto nie ŭspomniŭ. Ni pra nas, ni pra dziaržynskich supracoŭnikaŭ i ŭčastkovych, b***ź. Ni pra toje, što tam paŭsiul vobšuki vynosilisia dziaržynskimi. Što anałahična vystupajuć u sudach, asudžajuć dziaržynskija. A heta ŭsio zrabiŭ HUBAZ.
A znajšli tam voś simvoliku, tam, čat niejki zakryli — heta ŭsio HUBAZ zrabiła. A my ni**ia, akazvajecca, nie zrabili.
Na žal, heta vyhadnaja pazicyja. Ale heta pazicyja takaja, skockaja. Tak nichto nie robić, heta nie pa-mužčynsku. Ja Fiedarcu (načalniku 10-ha ŭpraŭleńnia HUBAZiK pa Minskaj vobłaści) učora, b***ź, skazaŭ, što nie budu ź im pracavać, a dalej, uvohule, nie budu ź im navat razmaŭlać»
«Pakarać dziažurnaha, pa chodu. Što doŭha jechali da supracoŭnika HUBAZiK»
Taksama na zapisie hałasy abmiarkoŭvajuć i vypadak z supracoŭnikam HUBAZiK, jaki žyvie ŭ Baraŭlanach. Da jaho pahrukali ŭ dźviery, i jon patelefanavaŭ u milicyju. Vyhladaje na toje, što narad jechaŭ nie tak chutka, jak taho chaciełasia b.
«Tut niejak heta skazili, pieradali na ŭzroŭni HUBAZ ministru. Toj skazaŭ naznačyć słužbovuju pravierku i pakarać dziažurnaha, pa chodu. Što doŭha jechali, pa chodu, da supracoŭnika HUBAZiK», — kaža hołas, padobny da Valeryja Vałasiuka.
«Ach**ć», — prakamientavaŭ hołas, padobny da Ihara Kačałava.
«Ściah znachodziać, na bałkon — sfatahrafavali, na**j-bł***, voś visieŭ»
Taksama padčas razmovy hałasy abmiarkovajuć, jak pavinny pavodzić siabie supracoŭniki padčas vobšuku, abmiarkoŭvali viarboŭku, abaviazkovaje vymańnie techniki i hetak dalej.
«Jany vykidvajuć, na**j-bł***, ściah znachodziać, na bałkon — sfatahrafavali, na**j-bł***, voś visieŭ, na**j-bł***. Zakidvajem, da i ŭsio, — kaža hołas, padobny da Kačałava. — Pažadana, kab hetyja ludzi, kali jany pradstaŭlajuć dla nas BČBšnuju hetu cikavaść, pažadana, kab jany zajechali ŭ IČU adpačyć. To-bok, adpaviedna, kali pa simvolicy — 23.34.
Hrupy prainstruktavać. Nikomu ničoha nie prabačajem bolš. Pahrukali ŭ dźviery, dźviery nie adčyniajuć — heta niepadparadkavańnie. Tam štości pykinuŭ, bł***, štości nie zachacieŭ prapuścić u pakoj — niepadparadkavańnie. Na heta ŭsio źviartać uvahu, pažadana zapisvać na rehistratar.
To-bok nie prabačajem, jak raniej, aj, nu ładna, davajcie tłumačyć štości. Tam treba zrabić, tam treba jašče, vy abaviazanyja. Usio, skončyŭsia toj čas.
Pracujem dakładna, žorstka, bł***, i ŭsio pavinna skančvacca pratakołam. Albo 23.34, albo niepadparadkavańnie. Nu, užo ŭ krajnim vypadku, kali pavodzić siabie jak pušysty, nu, što ty zrobiš? Tak? Pryvozim, razhladajem tut, pratakoły składajem, razhladajem u IČU pažadana. Usio, i budzie pryhažość.
Na vobšuku źviartajem uvahu i zabirajem usiu arhtechniku. Telefony, kampjutary, noŭtbuki. Pažadana, kab možna było zaleźci ŭ ich adrazu i pahladzieć: što tam jość, jakija miesiendžary, vyhruzki parabić ź ich. Kab my ŭjaŭlali, što za jon».
«Kali heta «Pahonia», značyć, jon nie pavinny tam pracavać»
Sa źlitaha zapisu vynikaje, što ŭ IČU jość śpiecyjalnyja ludzi-vyviedniki, jakich padsadžvajuć u kamiery.
«Ja voś hladžu, u vas zatrymlivali dziadźku takoha 56-ha hoda, u IČU zakinuli. (…) Mianie cikavić praca «pa nizu» ŭnutry kamier. My jaho padklučyli, nie padklučyli, što tam u nas z čałaviekam?» — kaža hołas, padobny da Kačałava. Taksama jon rasparadžajecca, što rabić z zatrymanym u Vałožynskim rajonie.
«Hety čałaviek pavinien być maksimalna adpracavany, jon u dziaržaŭnaj arhanizacyi pracuje. Udakładni, što tam za nalepki byli, kali heta «Pahonia», značyć, jon nie pavinny tam pracavać», — adznačaje hołas.
***
Na dadzieny momant MUS nijak nie prakamientavała najaŭnaść padobnych «źlivaŭ». Jak tolki viedamstva daść svoj kamientar, my jaho abaviazkova apublikujem.
