Łohika tut takaja. Treba staracca rabić tak, kab hrybnica nie razrazałasia, nie rvałasia i vysychała.
Tamu lepš hryby akuratna vykručvać. Kali aściarožna zrazać vostrym nožykam — to biez razmachu, kab nie pierarazać hrybnicy vakoł hryba.
I starajciesia akuratna prykryć miesca, dzie ros hryb, niby prychłopnuŭšy, pryhładziŭšy moch ci ihlicu. Tak, kab i znaku, što tut ros hryb, nie zastavałasia.
Akramia taho, pamiatajcie, što syraježki, biełyja hruzdy i piečarki adroźnivajucca ad pahanak niaznačna. Kali zrazać ich, bolšaja niebiaśpieka pamylicca. Lepš dobra hladzieć na nožki.
Ale samy strašny hrech — kali hrybniki, uhledzieŭšy adzin hryb, razhrabajuć usio vakoł u pošukach inšych. Heta prosta pahrom hrybnicy. Kali vy razhrabiacie moch ci ihlicu, hrybnica na hetym miescy vysachnie i nadoŭha pierastanie davać hryby.
