Pra choład i ciapło
Kali ty pisała list, pačynałasia kalandarnaja vosień. Kali ja adkazvaju, to ŭžo startavała realnaja. Pachaładała, zatoje babina leta było prosta vydatnym, nabiehalisia napierad.
Čałavieku na svabodzie nie zrazumieć, što ŭpieršyniu za dva miesiacy možaš prabiehčysia nie na miescy, a pa-sapraŭdnamu — chacia b na 8-9 krokaŭ). Ale ŭ kamiery nie choładna. Kažuć, tut navat zimoju nichto nie zamiarzaje. Nadychajem, kali što)
Nie chočacca dasiedžvać da marazoŭ. Treba vychodzić raniej) Spačatku treba ŭbačyć rodnych, paśla adnavić simku i viarnucca ŭ internet. Nu a tam usio zakrucicca.
Kaniečnie, pieršy čas treba pryśviacić blizkim, jany za hetyja miesiacy napieražyvalisia. Dy i biez raboty nie chočacca siadzieć. Ale kali jechać, to spačatku prosta prakacicca pa Minsku na paru hadzin biez usialakaj mety. A pa Biełarusi?.. Stolki čałaviek pisali pra svoj kraj, što vočy raźbiahajucca…
Karaciej, płanaŭ proćma, nu jašče i ŭ futboł pahulać abaviazkova!
Pra hienieałohiju
Hienieałohija — cikavaja štuka, pabačyš, u bližejšy čas nabiare papularnaść. Buduć ludzi masava zamaŭlać, šukać u archivach karani.
Moj stryječny brat jašče ŭ pačatku 1990-ch zakazvaŭ. Pa adnoj ź linij, babuli pa baćkavaj linii, rod Višnieŭskich daviali da 17 stahodździa! Karaciej, možaš ličyć mianie drobnaj šlachtaj. Ale ni z adnaho z čatyroch bakoŭ nie było inšych nacyjanalnaściaŭ, usie biełarusy)
Pra vakcyny
Ja staŭ u čarhu na vakcynacyju. Apošnim časam tut rabili kitajskuju, ale skončyłasia. Pierad tym možna było vybirać, dyk tyja, chto ŭziaŭ Sputnik, plavalisia praz pabočku. Nu a kitajskaja nibyta biasškodna prachodziła. Kaniečnie, za miažu z takoj nie pajedzieš, ale ja pakul nie nadta źbirajusia)
Pra kłopat ab cenzary
Darečy, možaš dasyłać drukavanyja listy, da mianie dachodziać i tyja, i tyja. U ciabie počyrk čytelny. Ale cenzaru ŭsio adno pavinna być lahčej čytać drukavanaje.
Pra chatnich hadavancaŭ
Siadzim, razmaŭlajem — i tut susied jak zakryčyć: «Tarakan, bi!» I tut inšy: «Heta pavuk, nie śmiejcie!» Karaciej, akazvajecca, što zabojcu pavuka čakali b vialikija niaŭdačy ŭ budučyni. Kažu: «U jakoj budučyni? Vam i tak pa 7-8 užo dali!)» Pakinuli jaho ŭ žyvych.
Tvoj sabakien nadta nahadvaje Almu pa pavodzinach) I ŭmieńnie spać roŭnieńka na vyzvalenaj padušcy, i biaźmiežnaja śmiełaść, jakaja pačynajecca tolki za nahami haspadaroŭ. Pram adzin u adzin!
Chatnich hadavancaŭ tut strašna nie chapaje, choć ty pierasialajsia na treci jarus naraŭ. Heta adziny šaniec pabačyć čornaha kaciejru, jaki pieryjadyčna zaziraje ŭ kamieru. Pryčym tolki pa viečarach.
Pra futboł
Hladžu na rejtynh UEFA — jakoje dniščanskaje dno! Vidać, Małdova jašče i abhonić nas, budzie spraviadliva. Viartajucca kaniec 1990-ch i pačatak 2000-ch, kali biełaruskija kłuby pa zmoŭčvańni byli aŭtsajdarami ŭ matčy ź lubym supiernikam — choć ź jakim łatvijskim, choć ź jakim ałbanskim.
***
Adhladzieli ŭsie matčy zbornaj. Rozumam uśviedamlaju, što łavić tam niama čaho, ale serca pakul jašče nie zdajecca) Usio ž Biełaruś hulaje, nie mahu być zusim abyjakavym. Ja dumaju, taki nastroj dremle šmat u kim) Tak što adnavić intares da zbornaj zmožam, heta budzie nie nadta składana.
Pra suviaź pakaleńniaŭ
Trymajemsia na pazityvie. Kruču ŭ hałavie frazu vašaj babuli, što nikoli nie było, kab nijak nie było) Dla ciapierašnich abstavin prosta idealnaje apisańnie.
Našych kaleh Jahora Marcinoviča i Andreja Skurko vinavaciać u naniasieńni majomasnaj škody biez prykmiet raskradańnia (č. 2 art. 216 KK). Sens pretenzij u tym, što apłata za kamunalnyja pasłuhi pamiaškańnia była pa taryfach dla fizasob, a treba było płacić pa taryfach dla jurasob. Śledčyja naličyli, što za čatyry hady pradpryjemstvu «Minenierha» byŭ naniesieny ŭron u 3,5 tysiačy rubloŭ. Samo pradpryjemstva z pretenzijami nikoli nie źviartałasia.
Kali łaska, pišycie našaniŭcam:
SIZA-1, vuł. Vaładarskaha 2, 220030, h. Minsk
Skurko Andreju Hienadzieviču
Marcinoviču Jahoru Alaksandraviču
«Pieradusim nie chapaje ciabie». Pahladzicie, jakija kranalnyja listy Jahor Marcinovič dasyłaje žoncy z turmy (i hrafik kachańnia!)
«Turma daje razumieńnie, na što na svabodzie varta vydatkoŭvać čas». Andrej Skurko ź SIZA — pra Markiesa, Tanka i čabor
