Pantyfik paprasiŭ padtrymać ludziej u zonach vajennych dziejańniaŭ, mihrantaŭ i palitviaźniaŭ.
Papa Francišak skazaŭ, što Boh pakazaŭ nam šlach sustreč i dyjałohu, jaki źjaŭlajecca adzinym sposabam vyrašeńnia kanfliktaŭ na karyść usich.
— Zdajecca, što heta nikoli nie skončycca. My ich amal nie zaŭvažajem. My pryzvyčailisia. Nam pahražaje toje, što my pierastaniem čuć kryki bolu dy adčaju našych bratoŭ i siaścior.
Papa Francišak zhadaŭ Blizki Uschod, Paŭnočnuju Afryku, Sudan, Ukrainu i Mjanmu, dzie, jak jon nahadaŭ, chryścijanie padviarhajucca pieraśledu. Jon paprasiŭ dapamohi ŭ pieraadoleńni pandemii, dla suciašeńnia chvorych, žančyn, jakija paciarpieli ad nasilla, a taksama nadziei dla dziaciej i moładzi, jakija paciarpieli ad hvałtu.
Jon zaklikaŭ vyzvalić usich źniavolenych i palitviaźniaŭ, a taksama prajavić miłasernaść da mihrantaŭ i biežancaŭ.
«Dzicia z Betlejema, zrabi tak, kab najchutčej viarnulisia dadomu šmatlikija vajennapałonnyja niadaŭnich kanfliktaŭ, hramadzianskija i vajskoŭcy, a taksama źniavolenyja pa palityčnych matyvach. Nie pakidaj nas abyjakavymi pierad abliččam ciažkaj situacyi, u jakoj apynulisia mihranty, biežancy i pierasialency. Ich vočy prosiać nas nie advaročvacca, nie admaŭlać u čałaviečnaści, jakaja nas abjadnoŭvaje, zrabić ich historyi našymi ŭłasnymi i nie zabyvać pra ich trahiedyi», — skazaŭ Francišak.
