«Naša tak zvanaja apazicyja, vidać, nie darasła da taho ŭzroŭniu, kali moža stanoŭča acanić niejkija inicyjatyvy prezidenta», — zajaviŭ Alaksandr Łukašenka padčas naviedvańnia 11 žniŭnia Niaśvižskaha rajona Minskaj vobłaści.
Pra heta paviedamiła pres-słužba Łukašenki, majučy na ŭvazie «śpiekulacyi ŭ apazicyjnaj presie» ŭ suviazi ź jaho pajezdkami pa rehijonach..
«Ja sa škadavańniem staŭlusia da hetych ludziej», — skazaŭ Łukašenka.
«Mnie niama ŭ čym apraŭdvacca, — padkreśliŭ biełaruski kiraŭnik. — Vy pamiatajecie, kali ŭ nas byli ŭ krainie pustyja palicy, a siońnia nam niama kudy padzieć pradukcyju. Chaču, kab vy viedali: ja prosta tak ničoha nie rablu. Kali my siońnia nie budziem nadavać peŭnaj uvahi sielskaj haspadarcy, kali my siońnia stracim viosku, to my stracim dziaržavu. Kali my ŭpuścim usie pracesy, što adbyvajucca ŭ sielskahaspadarčych halinach, to ŭ budučym heta nam budzie kaštavać šmat miljardaŭ dalaraŭ».
Łukašenka adznačyŭ, što abmierkavańnie chodu ŭboračnaj kampanii ŭ čas pajezdak pa rehijonach — heta vyklučna fon. «Mnie važna viedać, jak vykonvajucca maje daručeńni», — zajaviŭ jon, padkreśliŭšy, što takija pajezdki dazvalajuć padrabiazna praanalizavać pytańni, praz vyrašeńnie jakich možna vyjści na vykanańnie stratehičnych zadač u raźvićci ekanomiki.
