26-hadovaja maskvička Alaksandra Kałužskich trapiła ŭ adździaleńnie MUS «Braciejeva» (načalnik — padpałkoŭnik Alaksandr Baciankoŭ). Prajekt «OVD-Info» apublikavaŭ sa zhody Alaksandry poŭny dyktafonny zapis dopytu.
Mužskije hołosa: Zachoditie <nrzb>
Siłovik (daleje — S.): Familija vaša?
Aleksandra Kałužskich (daleje — A.K.): Kałužskich Aleksandra Aleksandrovna.
Žienŝina-siłovik (daleje — Ž-S): Hdie po faktu proživajetie?
A.K.: Eee, kak hovoriť, tipa, nu, 51-ja [staťja Konstitucii RF, pozvolajuŝaja nie śvidietielstvovať protiv siebia].
Ž-S: [śmiech] Ładno. Nomier tielefona? Dla toho, čtoby vam pozvonili i vyzvali sud! Tolko zdieś mozhi nie kompostirujtie!
A.K.: Em, niet, choču, čtoby mnie po počtie poviestku prisłali.
Ž-S: A kuda?
A.K.: Mmmmm, po riehistracii.
Ž-S: Ta-a-ak, miesto učieby?
A.K.: 51-ja.
Zvuk udara.
S.: Ŝa budiet niebolšoj siniačok. Davaj, vstavaj, vspominaj, aha, da.
Jeŝie zvuk udara.
A.K.: [niecienzurnaja brań, vyražajuŝaja krajnieje niedoumienije ot siły naniesiennoho udara] <nrzb>, jeśli čiestno.
S.: Nu, my prodołžajem?
Vzdoch dievuški.
S.: Ili 51-ja?
A.K.: Dievuškie normalno voprosy takije voobŝie?
Ž-S: Normalno.
Vsie vmiestie: <nrzb>
C.: Ty posmotri u tiebia [blin] siśki [nafih], vymia visit [nafih]! Ty na siebia posmotri, [blin]. Obieźjana [nafih]!
Ž-S: Miesto učieby…
S.: Ja prodołžu!
Ž-S: Miesto raboty libo učieby? Vy rabotajetie?
S.: Otvieť na elemientarnyje voprosy i hulaj. Vot my tielefon tvoj… Daš tielefon, i vot poviestku… pozvoniat tiebie. Pomoŝnik sud́ji tiebie pozvonit. Prodołžajem v tom žie duchie…
Vzdoch dievuški.
S.: Da ili niet?
A.K.: Nu ja otvietiła užie.
S.: Tohda znaješ kak? Kakuju ciel ty prieśleduješ v svoich vot? Nu, my dobjemsia… My zdieś užie… Nu, [blin], užie vsie zdieś byli, vsie ležali. Ciel tvoja kakaja? Ja tiebie hovoriu, ja tolko, [blin], vot tak vot budu vsie raścienivať v hieomietričieskoj prohrieśsii. Nam [do fonaria]. My tiebia budiem…
A.K.: Vy mnie uhrožajetie?
S.: Da! Ja tiebie uhrožaju! Ja tiebie uhrožaju fizičieskoj raspravoj!
A.K.: Mnie niełovko…
Ž-S: Skolko połnych let vam?
A.K.: Eeee, dvadcať šiesť.
Ž-S: Rost kakoj primierno?
A.K.: Ja nie znaju…
S.: Vstań!
Ž-S: Miesto raboty?
S.: Mietr siemdiesiat vosiem ili bolšie.
Ž-S: Vy rabotajetie?
S.: Oficialno trudoustrojena?
A.K.: Ja otkazyvajuś otviečať.
Ž-S: Otkuda uznała o proviedienii mitinha?!
Nieiźviestnyj mužskoj hołos: Raz odin, [fihač], koniečno…
A.K.: O, hospodi…
Ž-S: Otkuda uznała o proviedienii mitinha?
A.K.: Ja nie znaju…
Ž-S: Čto?
A.K.: 51-ja… Słušajtie, znajetie, čto niełovko? To, čto u mienia lifčika niet… Vy tolko nie smotritie, požałujsta.
Mužskije hołosa: Było b na čto smotrieť tam, [blin].
A.K.: Oj, nu spasibo.
Zvuk udara.
A.K.: Tak, udarili…
Jeŝie zvuk udara.
A.K.: Udarili po hołovie, po licu butyłkoj s vodoj.
C.: Nu?
A.K.: Oj, [blin]. <Vzdoch>.
C.: Ona, mnie kažietsia, kajfujet ot toho, čto [iźbivajem] jeje.
Siłovik №2: Nu ty posmotri na nieje…
S.: Nu da, eto čmo, [blin]. Marhinałka, [nafih]. Čie, ty dumaješ, nam za eto čie budiet? Nam Putin skazał [ubivať] ich [nafih, dołbokołov]. Vsie! Putin na našiej storonie! Vy — vrahi Rośsii, vy — vrahi naroda, [nafih]. Ŝa [ubju] tiebia [nafih blin], i vsie. I dieło v šlapie. Nam jeŝie i priemiju za eto dadut.
Ž-S: Hłaza kakoho ćvieta?
S.: Śvietło-karije.
Ž-S: Miesto raboty?
A.K.: Ja otkazyvajuś v sootvietstvii so staťjej 51-j Konstitucii.
S.: Siejčas dopros nie viedietsia. Siejčas idiet ankietnaja časť.
A.K.: Nu ja užie vsie skazała.
S.: Chorošo, [priedpołožitielno] Leš.
Siłovik №2: A?
A.K.: Aj, za vołosy bolno!
S.: <pojet> Bo-o-o-olno, bo-o-olno-o-o! <nrzb>
Niejasnyje šumy.
C.: Nu ona nie myłaś niedielu! Da oni vsie takije! Ty na nich na vsiech posmotri.
A.K.: Da my zdieś užie bolšie triech <nrzb>!
C.: Bolšie triech <nrzb> [blin, tvoju mať]. My zdieś bolšie sutok [nafih pofihu]. Jesť kakije-to… Lubov k siebie dołžna byť kakaja-to.
Ž-S: Otkuda uznali o proviedienii mitinha?
A.K.: Oj, otkazyvajuś otviečať, 51-ja.
Ž-S: [Blin], radi čieho eto, nie ponimaju.
Žienskij hołos №2: Ja tožie nie ponimaju.
Ž-S: [Dołbanutyje] vy! Vy [dołbanutyje].
A.K.: Mienia mužčina pri vas iźbivajet, i ja — [dołbanutaja], da?
Ž-S: Da! Da!
A.K.: Ja poniała.
S.: Tak, nado liniejku siuda połožiť <nrzb>.
C2: Da-da, palcy <nrzb>.
Ž-S: Vy, [blin], živietie v etoj stranie, [trachajetieś, blin].
A.K.: Vy siejčas hovoritie pro to, čtoby tokom mienia biť?
S.: Da-da, nu, pridietsia 220 [Volt].
C.: Stanoviś, siejčas dievočka tiebia sfotohrafirujet, idi…
A.K.: Niet, ja otkazyvajuś ot fotohrafirovanija.
S.: Niet, eto pridietsia.
A.K.: Niet, eto nie pridietsia.
S.: Davaj, davaj, vstavaj, vstavaj.
A.K.: Tolko nie biejtie mienia.
S.: Idi, vstavaj tuda.
A.K.: Ja nie budu vstavať tuda, ja otkazyvajuś ot fotohrafirovanija, ja podpišu vam otkaz ot fotohrafirovanija.
Ž-S: Iditie v etu…
S.: Vsie, tielefona u tiebia niet bolšie, vsie. <nrzb>
Zvuk udara priedmieta o tvierduju povierchnosť.
S.: Poletał niemnožko. On stał futbolnym miačikom! On tiebie bolšie nie nužien! On vsie, on słoman. Ty žie nie stała…
A. K.: Vy sostavitie protokoł ob izjatii?
S.: Začiem on mnie nužien, protokoł ob izjatii.
A. K.: Słomali mnie ekran siejčas…
S.: Połučiłoś tak, słučajno.
A. K.: Słučajno upał, da?
S.: [nrzb] zachodił, poskolznułsia. U mienia tri śvidietiela svoich [nrzb].
A. K.: O, vy dažie nie raźbili jeho, spasibo.
S.: Vstať!
Šumy. Ludi kuda-to idut vdol koridorov. Słyšien istošnyj žienskij płač i echo pomieŝienij.
S.: Jakovlevu!
A.K.: Oj… [vzdychajet]
«Jakovleva» (daleje — Ja.): Nie chvatajet? Nierazborčivo?
Siłovik №3.: Eto žie kopija, pravilno?
Ja.: Da, kopija.
S3.: A jesť orihinał?
Ja.: Čto?
S3.: Orihinał jesť?
Ja.: Połučajetsia, u mienia kopija idientificirujetsia?
S3.: Da niet, nužien dokumient, ponimajetie, udostovieriajuŝij ličnosť, čto vy — eto vy. Kopija — eto nie dokumient. Mnie voobŝie vsie ravno.
Mužskije hołosa.
Ja.: Ja pročitaju, čto vy ot mienia chotitie? Podpisať nie smohu. Ja s etim smohu oznakomiťsia? Tam prosto očień mnoho ludiej łžiet v hłaza, ja im, čiestno hovoria, nie dovieriaju.
Hromkij płač A.K. na protiažienii vsieho śledujuŝieho otryvka. Na fonie hromko rabotajet tielevizor — novosti o jevropiejskom hazie i Ukrainie.
S3.: … podpišitie, požałujsta, oznakomlenije …
Ja.: Pojditie navstrieču, dajtie počitať snačała, čto vy napisali pro mienia.
S3.: … vot zdieś napišitie vaši dannyje…
Ja.: Niet, ja nie rabotaju nihdie oficialno, nie učuś nihdie oficialno.
S3.: Prosto dannyje vaši zapołniť.
A. K. istošno płačiet
S3.: Nie rabotajetie…
Ja.: V prošłom hodu otčiśliłaś iz RHHU, jeśli vam ob etom čto-to hovorit.
S3.: To jesť, na dannyj momient zakončili tolko škołu?
Ja.: Da.
Ja.: 8901… a mnie po sms pridiet uviedomlenije v sud, čto li? Ja otkazyvajuś ot sms-uviedomlenija.
S3.: Eto vašie objaśnienije. Kak vy tam učastvovali v mitinhie. Tielefon daditie…
A. K. vschlipyvajet
Ja.: Chorošo.
S3.: Tielefon vaš zapišiem.
Ja.: Davajtie, 901…
S3.: Dieržitie. Vot eto s soboj voźmitie. Pomnitie, da?
Ja.: Da. Vot eto ja znaju, błahodariu. I vsie, ja mohu pisať čto choču?
S3.: <nrzb>
Ja.: Ja budu očień vośpitanno siebia viesti, v otličije ot čiełovieka na piervom etažie. Mnie nado jeŝie raz priedstavlaťsia ili niet?
S3.: … kak vy učastvovali v etom mitinhie…
Ja.: Čto proischodiło, tožie mohu napisať?
S3.: <nrzb>
