«Kab dapamahčy Ukrainie, Zachadu čas vučycca na svaich pamyłkach, jakija jon dapuściŭ u Biełarusi ŭ 2020 hodzie, — piša Cichanoŭskaja. — U mianie ŭźnikaje dežaviu, kali ja baču, jak Uładzimir Zialenski adčajna sprabuje damahčysia ŭvahi ŭsiaho śvietu. Jon robić heta ŭ toj čas, jak mirnyja harady rujnujucca rakietami, vypuščanymi z majoj krainy, Biełarusi. Heta stała mahčymym tolki tamu, što, kali Alaksandr Łukašenka, dyktatar, jaki kiravaŭ Biełarusiu bolš za 27 hadoŭ, zajaviŭ ab svajoj pieramozie na falsifikavanych vybarach u našaj krainie mienš za dva hady tamu, Zachad zrabiŭ zanadta mała».
Na baku Łukašenki vystupiŭ Pucin, daŭšy zrazumieć, što zapuścić, kali spatrebicca, usiu moc rasijskaj vajskovaj mašyny suprać biełaruskaha naroda.
Kali b ich spynili ŭ 2020 hodzie, ničoha b hetaha nie adbyłosia.
«Ciapier na kartu pastaŭleny los jak Biełarusi, tak i Ukrainy. Biełaruś nie moža być svabodnaj biez svabodnaj Ukrainy i naadvarot. Demantaž dyktatury ŭ Biełarusi dapamoža Ukrainie vyjhrać vajnu. I dla Kramla nie moža być macniejšaha pakarańnia, čym bačyć, što Rasija miažuje z demakratyčnaj Biełaruśsiu.
Jeŭropa bolš biaśpiečnaja, kali Biełaruś svabodnaja… Łukašenka ŭžo pahražaje raźmiaścić rasijskuju jadziernuju zbroju ŭ Biełarusi. Moža navat u kančatkovym vyniku prykinucca miratvorcam. Nie dajcie siabie padmanuć, kali jon pasprabuje prykinucca miratvorcam.
Jakoj by ni była reakcyja Zachadu, biełarusy praciahvajuć zmahacca za siabie.
Ja zaklikaju zachodnich lidaraŭ vučycca na svaich minułych pamyłkach. Ja razumieju, čamu jany prajaŭlajuć aściarožnaść, kali sutykajucca z Łukašenkam i Pucinym: nichto nie choča bicca z chulihanam. Heta racyjanalny padychod. Ale z dyktatarami heta nie pracuje. Ja nastojliva zaklikaju vas pierastać pryznavać režym u Minsku. Sačycie za vykanańniem sankcyj, pierakryvajcie ščyliny. Biełaruś sama nie pavinna stać hihanckaj ščylinaj, praź jakuju rasijski biznes zmoža abychodzić zachodnija sankcyi. Zrabić tak, kab spadar Łukašenka nie zmoh paźbiehnuć adkaznaści za ŭžo ŭčynienyja im złačynstvy.
Dyktataraŭ nielha pieravychavać. Ale ja spadziajusia, što demakratyčny śviet zmoža navučycca dziejničać chutka i ŭśviedamlać, kali na kartu pastaŭlenaja jaho budučynia i jaho biaśpieka. Ja pierakananaja, što dyktatary nie vytrymajuć adzinaha demakratyčnaha adkazu i biesparadkaŭ doma. Jany vybrali nie toj bok historyi».
