«Pakul u nas nievialikaje padraździaleńnie — kštałtu ŭzvoda. My nazvalisia pałkom, bo heta ilustruje zadaču — sfarmavać vialikaje dobraachvotnaje padraździaleńnie. I ja dumaju, što zadača budzie vykananaja: u varšaŭskim centry adboru dobraachvotnikaŭ tolki da nas paprasiłasia kala tysiačy čałaviek (biez uliku žadajučych trapić u bataljon Kalinoŭskaha, da ich prykładna stolki ž, ja dumaju). Pravodzicca adbor. Heta ž pytańnie vajennaha budaŭnictva, bo ja nie čakaju, što vajna chutka skončycca, času na toje, kab stać pałkom, chapaje.
Biahučyja zadačy — prajści zładžvańnie, treniroŭki, ideałohiju. Viadoma, my całkam padparadkavanyja ZSU, kambat — ukrainiec. Usie my ŭ składzie zamiežnaha lehijona ZSU. Ranicaj — ukrainski himn, viečaram — biełaruskaja ideałohija.
Ci jość adroźnieńni ad bataljona Kalinoŭskaha? Jany surjoznyja rabiaty, ich kaściak prajšoŭ bajavyja dziejańni jašče z 2014-ha. U nas pakul nie vajavaŭ nichto, ale naš kaściak składajuć byłyja bajcy siłaŭ śpiecyjalnych apieracyj Biełarusi, čyje imiony ja pakul nazyvać nie budu. Ja nie baču pamiž nami kankurencyi, u nas adna ahulnaja zadača, dla vykanańnia jakoj, ja dumaju, u budučyni abjadnajucca ŭsie biełaruskija padraździaleńni.
Mianie samoha možna nazvać pamočnikam kamandzira. Ja zvyčajny sałdat, maja vajennaja adukacyja tut nikoha nie cikavić — ja zvyčajny kantraktnik ZSU. Pakul mnoha kazać nielha, skažu tolki, što śpim to ŭ spalnych miachach miž drevami, to ŭ kazarmie — zvyčajny sałdacki pobyt. Zbroja — jeŭrapiejskaja. Amunicyja jość, ale treba bolš. Usio vyrašajem».
Abvieščana pra farmavańnie pałka «Pahonia»
Farmirujucca dźvie biełaruskija ŭzbrojenyja hrupy, jakija bačać svajoj metaj vyzvaleńnie krainy
