Pra žyćcio i śmierć
Ja bačyŭ zahinułych ludziej, pavodku, iranskuju katastrofu, COVID… ale va ŭsim hetym było žyćcio. A tut [u Bučy] — śmierć.
Ja nie straciŭ svaju siamju. Ja viedaju canu hetaj vajnie, ale nie tak hłyboka, jak ludzi, jakija paciarpieli ŭ jaje vyniku.
Pra zachodnija kaštoŭnaści, NATA i Jeŭrasajuz
My abaraniajem mnohija rečy — zdolnaść žyć tak, jak žyvie sučasny čałaviek. Kažuć, što my abaraniajem zachodnija kaštoŭnaści. Ja pytajusia: A što heta takoje?
Našy ludzi vieryli, što NATA abaronić nas, a jany ŭ kułuarach nie źbiralisia hetaha rabić. Bo nielha, heta źniasilvaje.
Ciapier mnohija krainy źmianili mierkavańnie i hatovyja pryniać nas u ES. Ale cana, pa-mojmu, — zanadta vysokaja.
Pra Rasiju i Pucina
Pierastańcie bajacca Rasiju. Ukraina, u 28 razoŭ mienšaja, pakazała, što my nie baimsia. Sioj-toj prykryvajecca, kaža, što moža być jadziernaja vajna (z-za kanfliktu z RF). Ale nichto siońnia ŭ śviecie nie moža prahnazavać, što budzie rabić Rasija.
Pucin moh praduchilić vajnu. U ich žorstkaja viertykal. My pavinny sustrecca raniej. Moža, jon mianie nienavidzić, jak čałavieka. Ja nie viedaju.
Pra kalektyŭnuju vinu
Kali stolki ludziej zabita i spalena, to možna ŭjavić, kolki złości vakoł. I ty taksama złuješsia, na ŭsich, navat na Boha.
Usie, chto vystupaŭ za akupacyju našych terytoryj — vinavatyja.
Partniory mahli mocna cisnuć na Pucina da vajny: ci niasie adkaznaść uvieś śviet za hienacyd habrejaŭ Hitleram? Tak, niasie. Jany nie zabivali. Ale jany niasuć adkaznaść.
Pra vajnu i pieramohu
Heta nie kančatkovaja pieramoha. Upeŭnieny, što jašče nielha kazać, što my vyjhrali bitvu za Kijeŭ.
Buča, Irpień, Hastomiel — kali tam byli całkam źniščanyja ludzi, vyjhrali my hetuju bitvu? Ja nie ŭpeŭnieny! My ŭtrymali i nie addali svajo. Heta ja mahu paćvierdzić, tak. A ci pieramahli my, ja nie hatovy pakul skazać.
Bitva za Danbas: My nie viedajem, kolki budzie techniki. Bačym navału na ŭschodzie i poŭdni. Ad chutkaści pieradačy zbroi ZŠA zaležyć, vystaim my ci nie. Ja ŭpeŭnieny ŭ našych ludziach.
