Arastovič akreśliŭ ciapierašniuju palityku, jakaja pravodzicca ŭ dačynieńni da Biełarusi, biełarusaŭ i dziejnaha ŭ Biełarusi režymu, jak Realpolitik:
«Tamu što my pravodzim u dačynieńni da Biełarusi toje, što nazyvajecca Realpolitik, i jano zaklučajecca ŭ tym, što, z adnaho boku, my vyrazna padzialajem biełaruskija ŭłady i biełaruski narod. Ź inšaha boku, my razumiejem, što biełaruskija ŭłady robiać toje, što nazyvajecca ŭ zachodniaj palityčnaj navucy «efiektyŭny kantrol» — nad siłavikami, nad dziaržaŭnaj mašynaj i hetak dalej.
A heta značyć, što my, naprykład, karystajemsia ich pasłuhami jak pasiarednikaŭ, — karystalisia — na pieramovach. I vydatna razumiejem, što my admovili Łukašenku ŭ pravie pradstaŭlać svoj narod, nie pryznali abranym prezidentam, vyniki vybaraŭ nie pryznali. «Realnaja palityka», — skazaŭ jon.
Pa słovach daradcy kiraŭnika Ofisa Zialenskaha, hałoŭnaj zadačaj ciapier źjaŭlajecca toje, kab u pamiaci biełarusaŭ nie zastałosia, «što choć adzin ukrainski sałdat streliŭ u biełarusa».
«Heta našy susiedzi. Heta naš, napeŭna, najbolš blizki pa kryvi narod. I dakładna nam nie patrebnyja ŭ histaryčnaj pamiaci ŭkrainskija sałdaty, jakija stralali ŭ biełarusaŭ. My źbirajemsia budavać doŭhija i ščaślivyja adnosiny ź biełarusami. Tamu adkryćcio druhoha frontu, pry ŭsioj zakonnaści hetaha adkryćcia, tamu što z terytoryi Biełarusi suprać nas ažyćciaŭlajucca vajennyja dziejańni, nie ŭvachodzić u našy płany.
Tamu što lidary krain abo lidary ŭ dvukośsiach prychodziać i sychodziać, a narod zastajecca. I nam nie treba, paŭtarusia, kab u pamiaci biełarusaŭ zastałosia, što ŭkraincy stralali ŭ biełarusaŭ.
Tamu my nie stralajem, majučy poŭnaje zakonnaje prava i majučy ŭsie bajavyja mahčymaści rabić uździejańnie, nie stralajem. I biełarusy nam, darečy, płaciać toj ža samaj manietaj — biełaruskaja armija admoviłasia ŭdzielničać pa sutnaści, sabatavała apieracyi suprać Ukrainy. I heta ŭzajemna», — zajaviŭ daradca.
«Nam hetaha nie treba, dziela adnaho tavaryša ŭ Maskvie abo niekalkich tavaryšaŭ u Maskvie ŭstupać u bojku pamiž saboj — heta nie toje, što treba. U dačynieńni da Biełarusi jość peŭnaja pazicyja.
Naš ministr zamiežnych spraŭ Dźmitryj Kuleba zaprašaŭ biełarusaŭ u Lublinski sajuz, Lublinskuju trojku — čaćviortym. I jość histaryčnyja padstavy — my doŭha žyli ŭ składzie adnoj dziaržavy — Vialikaha Kniastva Litoŭskaha, Savieckaha Sajuza i hetak dalej. I naohuł, bolš blizkich nam ludziej, čym biełarusy, ciažka sabie ŭjavić.
I my dakładna nie pojdziem na heta, kali nas nie vymusiać, i ja słaba ŭjaŭlaju, kali heta moža zdarycca. Nu chiba što biełaruskaja armija piarojdzie miažu i adkryje ahoń pa nas niepasredna», — zapeŭniŭ jon.
Arastovič kaža, što raptoŭnaja pravierka siłaŭ reahavańnia ŭ Biełarusi nie pavinna vyklikać zaniepakojenaści, pakolki, pavodle jaho słoŭ, jana źjaŭlajecca reakcyjaj na polskija vučeńni DEFENDER EUROPE 2022 i SWIFT RESPONSE 2022.
