«Tata, za mianie padpisali kantrakt»
Pavieł skončyŭ technikum u lipieni 2021 hoda. Vučyŭsia ramantavać sielhastechniku. Adrazu paśla abarony dypłoma adpraviŭsia ŭ vajenkamat. Słužyŭ u motastrałkovaj bryhadzie ŭ rocie zabieśpiačeńnia. Baćki śćviardžajuć, što kantrakt ź im zaklučyli siłkom. Pra heta Pavieł raskazvaŭ im praz čatyry miesiacy paśla pačatku słužby.
Jon mnie telefanuje: «Tata, za mianie padpisali kantrakt» — «Nu jak, Paška?» Karaciej, my pajechali ŭ Łuhu raźbiracca. Nam kažuć: «Tak, vaš syn padpisaŭ». U ich byŭ schod u «leninskim pakoi», i ich ahitavali na hety kantrakt, ale nichto z 50 čałaviek nie pahadziŭsia.
U vyniku akazałasia, što jon adzin «padpisaŭ». Och (uzdychaje). Viedajecie, čamu ja nie mahu supakoicca da hetaha času? Bo ja adčuvaju svaju vinu. Jon mnie kazaŭ: «Tata, dapamažy!» — raspaviadaje baćka zahinułaha Vadzim Pozanien.
Jon źviazaŭsia z vajennaj prakuraturaj Naŭharodskaha harnizona, u jakoj taksama prasiŭ dapamohi ŭ situacyi.
«Mnie dali numar čałavieka z prakuratury, ja jamu telefanuju: «Dapamažycie, za majho syna padpisali kantrakt». Jon kaža: «O, my tolki što viarnulisia z Kamienki na miažy ź Finlandyjaj. Tam 32 čałavieki mahičnym čynam padpisali kantrakt». Ja navat zapomniŭ, jak jon mnie skazaŭ: «mahičnym čynam», — uspaminaje mužčyna.
U listapadzie 2021 hoda, praź miesiac abivańnia parohaŭ vajskovaj čaści, u Vadzima zdaryŭsia insult. Maci i babula Paŭła nazvońvali ŭ motastrałkovuju bryhadu, vajskoŭcy kožny raz abiacali viarnuć syna na terminovuju słužbu — «karmili śniadankami», śćviardžaje Vadzim. U kancy hoda Paŭła adpravili nibyta na vučeńni ŭ Kurskuju vobłaść, a ŭ studzieni 2022 hoda jon apynuŭsia pad Biełharadam razam z kantraktnikami.
Kali jon kantraktnik, to čamu ni kapiejki nie atrymlivaŭ?
«My zadali ciapier pytańnie ŭ častku: kali jon byŭ kantraktnikam, to čamu jon ni kapiejki nie atrymlivaŭ? Jany nam: «Usio vam pakryjuć, pieraraźlik zrobiać». Kolki tam, 20 tysiač zarobak? Ale jany jamu nie prychodzili. Chtości ž jaho atrymlivaŭ pa dakumientach? Jon kožny raz: «Tata, daj hrošaj».
Jak jany pryjechali ŭ Biełharad, ja naohuł u šoku: žerci niama čaho, sadzilisia na mašynu, jechali kudyści ŭ kramu. Źbirali hrošy, kuplali chleb, tušonku, cyharety. Ale heta narmalna ŭ vojsku: ježa zaŭsiody naleva sychodzić, taja ž tušonka. Ja sam u vojsku słužyŭ», — raskazvaje Vadzim.
Apošni raz siamja źviazvałasia z Paŭłam u studzieni 2022 hoda.
«Jon telefanavaŭ bratu Maksimu, toj spytaŭ: «Ty dzie?» Paša skazaŭ «Ja tam, dzie ja pavinien być». Mianie hetaja fraza zabiła. Ja adrazu zrazumieŭ, što nichiera jaho nie pieraviali. Što sałdaty terminovaj słužby — pra ich kazali inšyja baćki — zastalisia ŭ Biełharadskaj vobłaści, a Pašku adpravili. Nas padmanuli! Kali žonka jeździła ź cieščaj, im pakazali ŭžo inšy kantrakt, padrobleny. Počyrk nie Paški, padpisana ŭžo nie 11 kastryčnika, a 1 listapada. Ja ŭžo nie staŭ hladzieć, čaho jaho hladzieć — heta lipa. U čaści niama sensu razmaŭlać. Zrazumieła, što jany abaraniajuć kahości svajho», — razvažaje baćka zahinułaha.
Vadzim i Pavieł žyli razam u Kikierynie, pracavali na budaŭnictvie katedžaŭ. Baćka raspaviadaje, što syn byŭ «pravilnym maładym čałaviekam» i adpraviŭsia ŭ vojska, kab addać naležnaje radzimie. Sam Vadzim u hetym padtrymlivaŭ jaho, «kab chłopiec byŭ nie «ciuniaj-maciuniaj», a mužykom». Usie budučyja prajekty jon źviazvaŭ z synam: pabudavać jamu dom, znajści dobruju dziaŭčynu.
«My jeździli ŭ prakuraturu paśla jaho śmierci. Tam nam prakuror vyciahnuŭ spravu, vialikaja tečka. Kaža: «U hety momant idzie vajna».
Telefanavali hetamu nampalitu (jaki ahitavaŭ padpisvać kantrakty), jon skazaŭ: «Z-za vas mianie panizili ŭ pasadzie i pieraviali ŭ inšuju čaść».
My chočam, kab chtości kankretna adkazaŭ, a nie ŭ pasadzie panizili. Maładoha pacana prosta zabili. Navat viedajecie, nie vajna jaho zabiła, a našy aficery. Ja dumaŭ, jon pryjdzie z vojska, novy dom pabudujem. A ciapier i žadańnie prapała niešta budavać. Dziela kaho? Ja dziela jaho žyŭ. Ciapier usie atrymlivajuć kampiensacyi, a ja prosta nie viedaju, što ź joj rabić», — kaža Vadzim Pozanien.
Baćka adnaho z marakoŭ krejsiera «Maskva» atrymaŭ niečakany adkaz z prakuratury
