Žycharu Śvietłahorska Andreju 37 hadoŭ. Pa ŭlikovaj śpiecyjalnaści jon miechanik-vadziciel tanka T-72. Z vajenkamata jamu telefanavali 26 červienia. Prasili źjavicca.
— Ja skazaŭ, što tolki pa paviestcy, — tłumačyć mužčyna. — U paniadziełak ranicaj patelefanavali z adździeła kadraŭ. Skazali pryjści pa paviestku 30 červienia. Nibyta na paru hadzin. Brać z saboj minimalnyja rečy ci nie — nie viedaju.
Pa słovach čytača sa Žłobina, supracoŭnikam BMZ, paviestki ŭručyli prosta na pracy 28 červienia.
— Ludziej, jakija siadzieli doma ŭ adpačynkach za svoj košt abo na dźvie traciny, vyklikali. Nichto ničoha nie kazaŭ, my ŭ panicy.
Paviedamleńni ab uručeńni paviestak prychodziać z usioj Homielskaj vobłaści: Śvietłahorsk, Rečyca, Mazyr, Žłobin, Jelsk, Chojniki i hetak dalej.
— Maim byłym kaleham uručyli paviestki i navat tym, chto nie słužyŭ, — kaža naš čytač sa Śvietłahorska. — Na «Chimvałaknie» bolš 1000 paviestak razdali. Prychodzili paviestki na CKK i «Biełarusnafta». Taksama miedyki padpisali papiery ab niavyjeździe z krainy.
Toje, što paviestki dasyłali navat tym, chto nie zdatny da vajskovaj słužby, nam paćvierdzili jašče niekalki čytačoŭ.
«Kazali, što heta prosta treniroŭka na vypadak vajennaj pahrozy»
U paviestkach, jakija čytačy dasłali ŭ redakcyju, sapraŭdy nie pakazanaja pryčyna, pa jakoj treba źjavicca ŭ vajenkamat. Zatoje za niajaŭku pahražajuć adkaznaściu (u Kryminalnym kodeksie jość artykuł 435 «Uchileńnie ad mierapryjemstvaŭ pryzyvu»).
Tyja, chto ŭžo schadziŭ u vajenkamaty, raspaviadajuć, jak usio prachodziła. Da prykładu, žłobiniec Juryj, jaki słužyŭ u rakietnych vojskach siem hadoŭ tamu, byŭ u vajenkamacie 29 červienia. Pieršapačatkova pryčynu vykliku nie viedaŭ.
— Užo na miescy skazali, što vyklikany ŭ suviazi z vučeńniami pa mabilizacyi dla kantrolnaj jaŭki. Adrazu paśla adznaki ab jaŭcy adpuścili dadomu. I tak z usimi, kamu pryjšli paviestki.
Pa słovach Jaŭhiena z Chojnikaŭ u vajenkamacie skazali, maŭlaŭ, vajennaabaviazanych vyklikali, kab pierakanacca, što ŭsie na miescy.
— Zbory źviazanyja z vučeńniami ŭ Homielskaj vobłaści, ułasna kažučy, tamu mianie i vyklikali. Farmujuć kamandy z tych, chto ŭžo adsłužyŭ. Pakul na hetym etapie ŭsio spakojna, sabrali kamandu — i pa damach. To bok tut niama nijakaj terminovaści, prosta pierakanacca, što ŭsio na miescy.
Mikałaj ź Jelska raspavioŭ, što pa ich rajonie vyklikajuć «šmat ludziej».
— Nas sabrali ŭ zale rajonnaha doma kultury. Kala 120 čałaviek. Sfarmavali try kamandy i rezierv. Kazali, što heta prosta treniroŭka zboru asabistaha składu dla farmiravańnia terytaryjalnaj abarony na vypadak vajennaj pahrozy. Dźvie hadziny nas trymali ŭ aktavaj zale. My tupa siadzieli i prosta zajmalisia svaimi spravami. Potym adpuścili i addali dakumienty.
Hamialčuk Jaŭhien schadziŭ u vajenkamat 29 červienia. Kaža, heta byli «svajho rodu vučeńni».
— Była pravierka kamisaryjataŭ, nakolki chutka jany mohuć apaviaścić vajennaabaviazanych, praanalizavać niajaŭku, na praciahu jakoha času vajennaabaviazanyja prybyvajuć u prypisnyja punkty. Akcentavali, što nijakaj mabilizacyi ŭ krainie niama i vajennaha stanovišča taksama nichto nie abjaŭlaŭ. Nie prajšło i hadziny — addali vajennyja bilety ź listkami z adznakami ab prybyćci i ubyćci i ŭsio na hetym.
Miž tym paviestki pryjšli nie tolki mužčynam, ale i vajennaabaviazanym žančynam. Tak miedsiastra z Rečycy Vieranika taksama chadziła ŭ vajenkamat.
— Paśla atrymańnia vajennaha bileta ni razu nie vyklikali. A tut — paviestka. Nas było kala 50-60 čałaviek. Prosta sabrali vajeniki i trymali paru hadzin u aktavaj zale. Ničoha nie tłumačyli. Na našy pytańni i adkazać nie było kamu. Ludzi abmiarkoŭvali, što heta pravierka, jak chutka i kolki ludziej zmohuć sabrać. Potym nam addali dakumienty — i adpuścili. Ja tolki paśpieła spytać, ci buduć jašče vyklikać, adkazali, što nie.
Paviestki atrymlivajuć vajennaabaviazanyja i ź inšych haradoŭ
Pra «ŭdakładnieńnie danych» i vykliki ŭ vajenkamat na praciahu bližejšaha miesiaca raspaviali taksama čytačy sa stalicy, a taksama Hrodzienskaj, Mahiloŭskaj i Viciebskaj abłaściej. Dzieści źviarajuć źviestki, dzieści vyklikajuć na vučeńni.
Čytač z Hrodna atrymaŭ paviestku na sieradu, 29 červienia. I ŭčora jon chadziŭ u vajenkamat.
— Sapraŭdy, źbirajuć na zbory ŭ Hrodnie 22 vieraśnia. Nie viedaju, što za vučeńni, ale šukajuć techničnych śpiecyjalistaŭ.
Aficer zapasu ź Minska Maksim kaža, što ŭ vajenkamat jaho vyklikali kala troch tydniaŭ tamu.
— Dasłali [paviestku] na pracu, pa faksie, dadomu. Aryhinał nie pryjšoŭ, addali ŭ vajenkamacie. Takich jak ja było kala dziesiaci čałaviek. Pa adnym vyklikali ŭ kabiniet, razmaŭlali z pradstaŭnikom vajskovaj častki, za jakoj, jak ja dumaju, my zamacavanyja. Udakładniali asabistyja źviestki, źviarali fota. Praviarali, ci nie źmianilisia pamiery adzieńnia i abutku, udakładniali vajennuju śpiecyjalnaść. Paśla hutarki prosta skazali jechać na pracu.
Brestaŭčaninu Dźmitryju taksama zvanili z vajenkamata, praŭda, dva tydni tamu.
— Ja nie źjaviŭsia, ale telefanavali z vajskovaj častki, kudy prykamandziravany, raspaviadali pra abaviazki na vypadak mabilizacyi. Chto źjaviŭsia, vazili niepasredna pa častkach. Raniej takoha nikoli nie było. Maksimum hutarka ŭ vajenkamacie.
Što kažuć u vajenkamatach?
Pad vyhladam zvyčajnaha hramadzianina patelefanavali ŭ vajenkamaty Homielskaj vobłaści i rajona.
— U nas iduć mabilizacyjnyja vučeńni. Pra heta havaryłasia nieadnarazova vajennym kamisaram vobłaści. Jon davaŭ intervju pa mabilizacyjnych vučeńniach. Heta było pa navinach, pa homielskich navinach, u STB pa navinach. U Internecie havaryłasia i pisałasia šmat. Heta prosta płanavyja vučeńni — — raspaviali ŭ vajenkamacie Homielskaha rajona. — Nichto nikoha ni na jakuju vajnu nie zabiraje. Možacie nie chvalavacca. Prosta pryjazdžajuć vajennaabaviazanyja. Kožny mužčyna da 50 hadoŭ staić na vajskovym uliku. Jany pryjazdžajuć na punkt papiaredniaha zboru vajennaabaviazanych (PPZV), źviarajuć ulikovyja danyja i ŭsio — ich adpuskajuć dadomu. Zajdzicie ŭ Internet, usie vy pračytajecie, tam usio jasna napisana. Abo intervju vajennaha kamisara Homielskaj vobłaści zabicie ŭ huhł. Jon jasna i dastupna kaža: pa ŭsioj Homielskaj vobłaści. Nie pa Biełarusi, tolki Homielskaja vobłaść. Možacie nie chvalavacca i nie pieražyvać. Usio dobra, my mirnaja kraina.
— My mirnaja kraina, u nas vajna ŭ susiedniaj krainie i rakiety laciać z našaj vobłaści tudy. Tamu i chvalujemsia.
— Z našaj vobłaści tudy rakiety laciać?
— A što, nie laciać chiba? I ŭ pačatku vajny, moža być, nie lacieli, tak?
— Nie, pieršy raz čuju
U vajenkamacie Homielskaj vobłaści adznačyli, što ciapier prachodziać niekalki mierapryjemstvaŭ.
— Moža być, niejkija ŭdakładnieńni, moža być, źjavicca na vučeńni, na navučalnyja zbory, — skazaŭ dziažurny.
— A my da niečaha rychtujemsia? Prosta ŭsie hetyja zbory, vučeńni…
— Dy nie, my ni da čaho nie rychtujemsia. Nie chvalujciesia, heta płanavyja vučeńni, jakija byli zapłanavany jašče ŭ pačatku hoda.
— To bok, heta nie vučeńni terabarony?
— U nas ciapier iduć mabilizacyjnyja vučeńni i vučeńni terytaryjalnaj abarony.
— I narodnaje apałčeńnie, ja tak razumieju, u nas chutka budzie?
— U nas niama takoha paniaćcia. Pakul nijakich rasparadžeńniaŭ na narodnaje apałčeńnie niama. Ja vam kažu toje, što ŭ nas pravodziacca płanavyja mierapryjemstvy.
— Tak, a buduć vučeńni i na palihonach?
— Hetaha ja vam nie padkažu, ja dziažurny. Mohuć na dva tydni nakiravać, mohuć na try. Vy telefanujcie ŭ toj vajenkamat, u jaki paviestka pryjšła.
— Jak doŭha praciahnucca vučeńni?
— Kali mabilizacyjnyja, to jany ŭžo skančajucca praktyčna. Kali terytaryjalnaj abarony, to jany dzieści da 10-15 lipienia praciahnucca. Ale heta Vy lepš udakładniajcie ŭ tym vajenkamacie, ź jakoha pryjšła paviestka.
— Ale my dakładna ni da čaho nie rychtujemsia? To bok, nie adpraviać majho muža va Ukrainu?
— Nu nie, viadoma. Heta płanavyja vučeńni. U nas nikoha nie adpraŭlajuć naohuł.
