Kali ŭsio heta zapracuje, navat nablizicca da miažy niezaŭvažanym stanie niemahčyma. A pakul u polskim viedamstvie raskazali, jak jašče niedarobleny barjer užo dapamahaje pamiežnikam. Tak, niahledziačy na piacimietrovuju aharodžu, mihranty — pry dapamozie biełaruskich słužbaŭ, padkreślivajuć palaki — usio roŭna sprabujuć nielehalna trapić u Polšču ź Biełarusi. Ale ich stała našmat mienš.
«Sioleta fiksujem maksimum 80 sprobaŭ niezakonnaha pierasiačeńnia miažy ŭ dzień, a ŭ druhoj pałovie minułaha hoda dachodziła da 800», — paviedamili ŭ Pamiežnaj słužbie.
Mihranty ŭžo nie źbirajucca vialikimi hrupami i nie šturmujuć miažu siłaj, a dziejničajuć hrupami pa niekalki čałaviek. Dziakujučy fizičnamu barjeru spynilisia ataki na polskich pamiežnikaŭ, kidańnie kamianioŭ, butelek, pietardaŭ, aślapleńnie łazierami.
