«Havorka idzie prykładna ad 8 tysiač i vyšej čałaviek. Heta jak i kłasičnyja padychody, jakija tyčacca vyzvaleńnia ad adkaznaści invalidaŭ, šmatdzietnych, adzinokich maci i hetak dalej, tak i asob, jakija ździejśnili inšyja złačynstvy», — skazaŭ Andrej Švied.
Jon zajaviŭ, što Hienprakuratura zajmaje pryncypovuju pazicyju, što akt amnistyi nie pavinien raspaŭsiudžvacca na ŭdzielnikaŭ «pratesnych» spraŭ, ale vykanajuć daručeńnie Łukašenki.
«Heta značyć, tyja asoby, jakija ździejśnili złačynstvy, źviazanyja z ekstremizmam, jakija zamachnulisia na našu dziaržavu, jakija padniali ruku na pravaachoŭnikaŭ, mohuć vyjści na volu.
Ale tolki tyja, chto raskajaŭsia, uśviadomiŭ i ličyć mahčymym źviarnucca [da Alaksandra Łukašenki] z prośbaj ab pamiłavańni», — skazaŭ Švied.
Pieralik składaŭ złačynstvaŭ, jakija buduć traplać pad dziejańnie zakona ab amnistyi, vyznačać u bližejšy čas, dadaŭ Hienprakuror.
Łukašenka zahavaryŭ pra amnistyju, «pierahiby» i «zakłapočanaść mnohich hramadzian»
