«Kali ŭ źniavolenaha jość prava mieć haračuju vadu — jaho treba zabiaśpiečyć»
Pravaabaronca Pavieł Sapiełka kaža, što prava mieć źniavolenym, jakija adbyvajuć pakarańnie pa administracyjnaj spravie, kipiacilnik, lusterka i hadzińnik nie zamacoŭvajecca ŭ mižnarodnych dakumientach.
U cełym miarkujecca, što źniavolenyja zabiaśpiečvajucca hetym samoj administracyjaj.
«Kamiery pavinny być abstalavany lusterkam, hadzińnikam, imbrykam. Kali ŭ źniavolenaha jość prava mieć haračuju vadu — jaho treba zabiaśpiečyć.
Heta ž datyčycca lusterka i hadzińnika. Lusterka pavinna być ubudavana kala rukamyjnicy. Mužčynam, naprykład, jano elemientarna treba dla taho, kab halicca.
Navošta zabaraniać hadzińnik — nie viedaju. U cełym aryjentacyja ŭ časie — važny składnik dla padtrymańnia narmalnaha psichałahičnaha stanu.
Taksama tut jość važnaść i jurydyčnaja. Źniavolenaha pa administracyjnych spravach pavinny adpuskać u tuju hadzinu, u jakuju jon zatrymany. Z dapamohaj hadzińnika čałaviek moža kantralavać vykanańnie abo nievykanańnie hetaha praviła», — patłumačyŭ Pavieł Sapiełka.
«Usie hetyja pryjomy źjaŭlajucca psichałahičnym ciskam»
Psichaterapieŭtka Natalla Skibskaja zaŭvažaje, što adsutnaść mahčymaści viedać dakładny čas u takich umovach — heta pazbaŭleńnie čałavieka svaich miežaŭ.
«Naša prytomnaść maje peŭnuju strukturu, dla padtrymańnia jakoj nam patrebna źniešniaja struktura. Atrymlivajecca, što čałaviek hublajecca ŭ časie. Vosieńniu i zimoj moža ŭvohule błytać ranicu, dzień i noč», — kaža jana.
Lusterka patrebna čałavieku, kab razumieć, chto jon jość.
«Jano dapamahaje vyznačyć nam svaju asobu i viedać, jaki ty dla navakolnych, — tłumačyć Natalla. — Adsutnaść mahčymaści pahladzieć na siabie — udar pa asobie. Sproba ŭ peŭnaj stupieni pazbavić svajho «ja».
Usie hetyja pryjomy źjaŭlajucca psichałahičnym ciskam. Siudy ž adnosicca zabarona na karespandencyju — adrazajuć takim čynam sacyjalnyja suviazi, jakija zvyčajna padtrymlivajuć. U kamierach u palityčnych pastajanna haryć śviatło, u čałavieka adbyvajecca depryvacyja snu, što prynosić škodu zdaroŭju».
Psichaterapieŭtka ličyć, što takim čynam dziaržava naŭmysna nanosić traŭmu ludziam.
U siamji takija pavodziny nazyvajucca emacyjnym hvałtam. U Biełarusi heta na ŭzroŭni krainy.
«Nie prosta tak u filmach pakazvajuć, jak zvyčajna ŭsie źniavolenyja malujuć na ścianie pałački i zakreślivajuć ich, viaduć kalandar. Jany tak robiać, kab elemientarna nie zvarjacieć.
Nastupstvy dla psichiki, kaniešnie, buduć ad samoha źniavoleńnia. Adsutnaść lusterka, hadzińnika — heta kampanienty ahulnaha psichałahičnaha cisku. Supraćstajać hetamu mahčyma, naprykład, možna vyznačać čas pa śniadanku, abiedu, viačery. Dla hetaha patrebnaja siła voli, kab samomu sabie pra heta nahadvać», — padsumoŭvaje jana.
«Kožnuju ranicu, kali pračynalisia, usłych kazali, jakoje siońnia čysło, kab nie zhubicca ŭ časie»
Zatrymanym na sutki pa palityčnych artykułach lusterka, hadzińnik i kipiacilnik nie davali jašče da zabarony.
Dziaŭčyna, jakaja praviała 30 sutak na Akreścina letam 2021-ha, raskazała, jak žyła miesiac biez hetych pradmietaŭ.
«Prykładna na sutki čaćviortyja ja adčuła, što chaču pahladziecca ŭ lusterka. U mianie była niejkaja sapraŭdnaja łomka, byccam by zabyvałasia, jak ja vyhladaju.
Pytałasia ŭ sukamiernic, nakolki ŭ mianie adraśli vałasy, nakolki ja źmianiłasia ŭ kancy sutak.
Jašče vielmi chaciełasia treniravacca, jak hladzieć na achoŭnikaŭ, jakija nas vyvodzili na kalidor. Lusterka nie było, kab heta rabić, ale ja dumaju, što ŭ mianie i tak pozirk byŭ dla ich niepryjemny. Ja starałasia zaŭsiody im hladzieć u vočy», — raskazvaje jana.
Adnojčy ŭ kamieru da dziaŭčyny trapiła žančyna, jakaja zmahła pranieści maleńkaje lusterka.
«My pa čarzie stali ŭ jaho hladziecca. Zabiralisia pad škonku, kab nie było heta bačna na videakamieru.
Čas u kamiery paznavali pa niejkim umoŭnym rasparadku dnia. U 6 hadzin ranicy budziać, dzieści praz hadzinu śniadanak, dalej abied prykładna z 14 da 15, viačera ŭ 17-18 hadzin. A 19-j zabirali z kamiery śmiećcie, a 22-j hadzinie treba było kłaścisia spać.
Kipiacilnika, viadoma, nie było. Jak i haračaj vady. Ranicaj davali tolki harbatu, i sup byŭ ciopły.
Kožnuju ranicu, kali pračynalisia, usłych kazali, jakoje siońnia čysło, kab nie zhubicca ŭ časie. Pamiataju, što da nas padsialili źniavolenuju, jakaja siadzieła nie za palityku. Praz paru hadzin u jaje źjavilisia pytańni, jak my paznajem čas, čamu niama lusterka. Jana tady vielmi ździviłasia, što my ŭ takich umovach. I joj pryjšłosia tak z nami siadzieć», — padzialiłasia dziaŭčyna.
Čytajcie taksama:
Zabaranili mieć lusterka, hadzińniki i elektryčnyja kipiacilniki. Źmianili praviły dla administracyjna zatrymanych
Hruździłovič apisaŭ ździeki ź jaho ŭ kałonii. I nazvaŭ imia palitviaźnia, jaki admoviŭsia pisać prašeńnie ab pamiłavańni
Makiej: Nichto ŭ Biełarusi nie byŭ pakarany za svaje palityčnyja pohlady
