Leanid Kasinski
Kasinski zhadaŭ, što va ŭsich navučalnych ustanovach Biełarusi ŭžo adbyvajecca vykanańnie himna i ŭźniaćcie ściaha, chaj i nie kožny dzień, i heta jamu vielmi padabajecca:
«Moža być, kožny dzień i nie treba. Što tyčycca razmoŭ pra toje, palityzujem my ci nie, ja skažu tak: kali hetyja razmovy aktyŭna iduć ad našych apanientaŭ, kali ich pačynajuć biasić usie našy kroki i dziejańni pa patryjatyčnym vychavańni, ja dla siabie daŭno ŭžo zrabiŭ aryjencir — značyć, usio robim pravilna».
Toje, što ciapier robicca, na jaho dumku, zusim nie palityzacyja, a «narmalny praces vychavańnia patryjota svajoj krainy».
I dadaŭ, što budź jahonaja vola, to jon uvioŭ by vykanańnie himna dziećmi nie tolki ŭ škołach, ale i ŭ dziciačych sadkach.
Kali ž niechta z łukašenkaŭskaha łahiera trymajecca inšaj dumki, «to, moža być, hety čałaviek nie da kanca ŭśviedamlaje niejkija momanty».
