«Žyvioła ty. Ja nie viedaju, što z taboj budzie, kali my ciabie znojdziem». Andrej Pavuk datelefanavaŭsia da Karpiankova 37

 — Dobry dzień, Mikałaj Mikałajevič!

— A heta ty, Pavuk! Aj ty poskudź jakaja. Ty mianie znajšoŭ. Ale ty ž vyradak poŭny. Ty ž na mianie pisaŭ u prakuraturu.

— Dy pisaŭ, pa spravie pisaŭ.

— Ty atrymlivajecca, što rabiš trolinh taki. Žyvioła ty. Ciabie ŭsie dastanuć. Ja nie viedaju, što z taboj budzie, kali my ciabie znojdziem.

— Pierastańcie pahražać.

— Pačvara ty, vartaja žalu. Voś ty viedaješ, dobra, što ty da mianie datelefanavaŭsia. My chutka ŭbačymsia, čuješ?

— Kali?

— Kali? Rychtujsia. Ty nie čakaješ, jak chutka.

— Da čaho rychtavacca?

Karpiankoŭ kinuŭ trubku.

Čytajcie taksama:

Karpiankoŭ pra apazicyju: Šalonyja sabaki, jakija zasłuhoŭvajuć tolki adnaho — śmierci

11

30

213

3

1

86

Nashaniva.com