List akademika ŭ asnoŭnaj svajoj častcy pierakazvaje zvyčajnyja rasijskija prapahandysckija štampy, ale jość u ich i aryhinalnyja zakidy piersanalnaha charaktaru.
«Vašy sałdaty [USU] zapatrabavali za majho pałonnaha svajaka 300 tysiač rubloŭ i, atrymaŭšy hetuju sumu, pakarali śmierciu jaho i pakazali ŭsio pa sacsietkach, inšaha kastryravali — i ŭsio heta tolki za toje, što jany buraty», — zajaviŭ Tułachonaŭ, nie nazyvajučy imiony paciarpiełych.
Akramia taho, eks-sienatar zajaviŭ, što ŭkraincy, u adroźnieńnie ad sibirakoŭ, «nie mohuć žyć» biez tualetnaj papiery i dobraj ježy.
«My, sibiraki, pryvykli žyć biez asablivaha dastatku. [ … ] Moj nastaŭnik, akademik Valancin Kapciuh, u ciažkija 90-ja hady kazaŭ, što rasijanie pry patrebie mohuć kupić miašok bulby i cukru, narychtavać drovy, sami adramantavać luby prybor i žyć dalej.
Zusim inšyja patreby ŭ našych praciŭnikaŭ, jakija nie mohuć žyć biez tualetnaj papiery, chamonu, kamambieru. Ciapier vaša čarha žyć pry śviečkach i palić vohniščy», — ciešycca Tułachonaŭ.
