Zaapark bieź ziebry nie zaapark. Voś haspadary nievialičkaha zaaparku ŭ siektary Haza i vyrašyli pieratvaryć u ziebraŭ asłoŭ. Bo asłoŭ u Hazie bahata, a ziebraŭ — deficyt.
Varjackuju, na pieršy pohlad, zadumu ŭrečaiśnili z dapamohaj skotču j farby dla vałasoŭ. Choć raz-poraz i treba padfarboŭvać — usio tańniej, čym vieźci za 40 tysiač dalaraŭ sapraŭdnuju ziebru. Tym bolš što dzieci padmanu pavieryli, bo žyvych ziebraŭ nikoli nie bačyli. Kiraŭnictva zaaparka taksama było radaje ŭdałaj prydumcy. Ale niadoŭha. Pra kurjoz daviedalisia žurnalisty j pierafarbavanyja ŭ ziebraŭ aślicy stalisia viadomymi na ŭvieś śviet. Padman raskryŭsia, a haspadaroŭ zaaparku stali vinavacić u žorstkim abychodžańni z žyviołami.
Dy historyja maje skončycca ščaśliva. Adzin z najbujniejšych zaaparkaŭ Izraila paabiacaŭ padaryć kaleham z Hazy dźviuch sapraŭdnych ziebraŭ, paviedamlaje izrailskaja hazieta «Jedyjot Achranot».
