Fota: kadr z aficyjnaha trejlera
Džema Artertan hraje Barbaru Parkier, jarkuju žančynu, jakaja choča ad žyćcia bolš, čym pracavać na miascovaj fabrycy i hatavać viačery mužu. Parkier pieramahaje na konkursie pryhažości ŭ horadzie Błekpuł, a potym pieratvarajecca ŭ Safi Stro i jedzie skarać łondanski šoŭ-biznes, piša beyondthejoke.co.uk.
Jaje ciotka ad hetaha ŭ žachu, jak i ad taho, što razam z karonaj pryhažuni Błekpuła Barbara admoviłasia ad bojfrenda. «Kali b jana pravilna razyhrała svaje karty, mahła b vyjści zamuž za samaha pryhožaha miaśnika ŭ Błekpule. Ja prychodziła tudy pa kaŭbasu siońnia ranicaj, ja była pryhniečanaja», — raskazvaje jana dziadźku dziaŭčyny.
Barbara pieścić svaju maru stać kamiedyjnaj aktrysaj, ale pieršapačatkova, kali jana pryjazdžaje ŭ Łondan, zdajecca, što žyćcio hraje ź joj zły žart. U kramie, dzie pracuje dziaŭčyna, jana sustrakaje ahresiŭnaha kupca, a jaje inšaja praca, ekzatyčnyja tancy, pahražaje sumnieŭnymi pierśpiektyvami. Tym nie mienš, dziakujučy ščaślivamu vypadku, nachabstvu i zdarovaj kiemlivaści Barbara chutka znachodzić sabie ahienta i hałoŭnuju rolu ŭ novym kamiedyjnym sieryjale, što pachnie praryvam.
«Śmiešnaje dziaŭčo» śmieła kpić z mužčyn 60-ch. Barbara žartaŭlivaja, nie zaŭsiody vietlivaja i sarkastyčnaja, tak što nie dziva, što ŭ paślavajennym šou-biznesie nie nadta razumieli, što ź joj rabić. A jašče my bačym u stužcy atmaśfieru kłasičnaha Łondana 60-ch, z čyrvonymi aŭtobusami i telefonnymi budkami.
Časam «Śmiešnaje dziaŭčo» moža padacca vam zanadta stereatypnym, a mo i nadta palitkarektnym, bo raskryvaje i temy nakštałt rasizmu i seksizmu. Ale ŭ jaho pieršaj sieryi chapaje cikavych padziej, kab pryciahnuć uvahu i zaachvocić hladzieć dalej, dy i akciorski skład nie padvodzić. Što vyjdzie z Barbary i ci stanie jana zorkaj brytanskaj komik-sceny? Dakładna varta sačyć za sieryjałam, kab daviedacca adkaz.
Rejtynhi na vialikich suśvietnych resursach:
IMDB — 7,3/10,
Rotten Tomatoes — 67% (krytyki), 71% (hledačy).
Što pahladzieć. «Terapija» (Shrinking) — kamiedyja pra psichaterapiju z Charysanam Fordam
«Razumieć nie abaviazkova, hałoŭnaje — lubić». Žbankoŭ, Kaciałovič i Tarnalicki vučać, jak adroźnivać dobraje kino ad kiepskaha
«Dziela Łeśli» — film, naminavany na «Oskar», jaki amal nichto nie bačyŭ
