Adbivajecca śviet u vadzie
ad žurby i niamoha adčaju.
Sam siabie da śloz daviadzie
i samoha siabie vybačaje.
Sam pytaje j tłumačyć sam,
što inačaj nie patłumačym.
Śviet nie vieryć pjanym ślazam,
ale vieryć ryfmam dziciačym.
Sam siabie daviadzie da śloz
i suciešyć siabie samoha,
bo čakanaja ryfma — los,
i čakanaja — pieramoha.
Bo źmianiaje radaść biadu
i błukalcaŭ viartaje vyraj,
i kachanki — dvojčy ŭ vadu
za dziciačaju ryfmaj ščyraj.
Adhukniecca za ŭsio ŭ žyćci
pieramožcam, sudździam i śviedkam,
kab dalej na stale raści
śmiešnym vieršam i pieršym kvietkam.
U słupočak płača paet,
i jašče adzin dałučaje
da viasnovych vodaŭ, dzie śviet
adbivajecca. Ad adčaju.
Čytajcie taksama:
Pavieł Sieviaryniec. Biełaruskaja — mova lubovi. Vierš
15
0
1
0
0
0
