Udzieł u prezientacyi voźmie Natalla Pinčuk, žonka pravaabaroncy, a taksama siabry i paplečniki nobieleŭskaha łaŭreata.
Kniha «Aleś» pabačyła śviet pry kancy minułaha hoda dziakujučy vydaviectvu «Połackija łabirynty» i Biełaruskamu PEN-centru.
Pieršaja prezientacyja adbyłasia ŭ Vilni ŭ miežach mižnarodnaha paetyčnaha fiestyvalu «Vieršy na asfalcie» imia Michasia Stralcova 11 lutaha.
Pra što kniha? Vydańnie składajecca z tekstaŭ, apublikavanych u niezaležnych biełaruskich ŚMI i ŭ internet-błohach Alesia Bialackaha, uspaminaŭ roznych časoŭ, vytrymak ź jaho listoŭ na volu, a taksama z vykazvańniaŭ kaleh, siabroŭ i paplečnikaŭ Bialackaha, praź jakija možna pahladzieć na toje, jakim Aleś byŭ u ich žyćci. Uklučanyja ŭ knihu taksama i znakavyja fotazdymki Alesia.
Arhanizatarami mierapryjemstva vystupajuć Pravaabarončy centr «Viasna», Biełaruski dom pravoŭ čałavieka imia Barysa Zvosskava, Biełaruski PEN Centr i inšyja inicyjatyvy.
Zaprašajem žadajučych naviedać prezientacyju, jakaja adbudziecca ŭ aŭtorak, 28 sakavika ŭ Centry biełaruskaj kultury i supolnaści (Vilniaus gatve, 20).
Pačatak u 18 hadzin.
10 hadoŭ. Vyniesieny prysud nobieleŭskamu łaŭreatu Alesiu Bialackamu
Što ciapier z Nobieleŭskaj premijaj Alesia Bialackaha?
«Było 17 varyjantaŭ nobieleŭskaj lekcyi». Vialikaje intervju Natalli Pinčuk ab premii i kachańni
«Dabro i praŭda pavinny ŭmieć abaraniać siabie». Nobieleŭskaja pramova Alesia Bialackaha
