Pravaabaronca-viasnoviec Valancin Stefanovič adbyvaje pakarańnie ŭ mahiloŭskaj kałonii № 15
Były viazień PK № 15 pad Mahilovam Alaksiej, jakomu taksama daviałosia pracavać «na dratach», padrabiaźniej raskazaŭ pra hetuju pracu.
«Čyściać drot ad izalacyi nažami. Heta niazručna, niebiaśpiečna, ale što zrobiš? Inšaha instrumientu nie vydajuć.
Roby, u jakuju možna było b pieraapranucca, kab nie zapeckacca na takoj pracy, nie vydajuć. Šukać davodzicca samomu za cyharety albo kuplać u turemnaj kramie za asabistyja hrošy. Nie znajšoŭ — nikoha nie turbuje. Zvyčajnuju formu vydajuć adnu na hod, i kali ty sapsuješ jaje «na promcy» za dva tydni, dyk heta tvaje prablemy.
Raz na tydzień vydajuć rabočyja rukavicy, ale ich chapaje na dva-try dni, a dalej vykidaj. Tamu ad pracy hołymi rukami šmat drapin i navat mocnych parezaŭ.
Jašče niepryjemny ŭspamin — bojki za draty pamiž viaźniami. Im dajuć žorstkija płany, a draty byvajuć roznyja. Prydatnyja i nie vielmi prydatnyja dla ačystki. I voś jak pryvoziać na tačcy kuču tych dratoŭ, niekatoryja pačynajuć sapraŭdnuju bojku za toje, kab vychapić sabie lepšyja. Pryčym bolš luta bjucca za «lepšuju dolu» tyja, chto ŭ razmovach nazyvaŭ hetuju pracu «niavolnickaj» i hučniej za ŭsich aburaŭsia ŭmovami pracy», — pryhadaŭ były palitźniavoleny.
Pavodle Alaksieja, ačystka kabielaŭ ad izalacyi vielmi škodnaja dla zdaroŭja, asabliva, kali razmova idzie pra ačystku drotu sa śvincu.
Alaksiej kaža, što atrymlivajuć na hetaj pracy prykładna 1,5 rubla za miesiac. «Hetaha chapaje roŭna na dźvie pary rukavic».
Nahadajem, namieśnik staršyni pravaabarončaha centra «Viasna» Valancin Stefanovič, jaki adbyvaje pakarańnie ŭ PK № 15 pad Mahilovam, asudžany na 9 hadoŭ pazbaŭleńnia voli. Jahony kaleha pa «Viaśnie», łaŭreat Nobieleŭskaj premii Aleś Bialacki adbyvaje pakarańnie ŭ kałonii № 9 u Horkach. Bialacki asudžany na 10 hadoŭ źniavoleńnia.
Čytajcie taksama:
Valancin Stefanovič z-za krataŭ: Stamiŭsia žyć u paŭzmročnym dušnym padvale
Stefanovič: Ja nie zdamsia nikoli
«Paśla zimy nastupaje Viasna, i Viasna pryjdzie niezvarotna». Apošniaje słova Valancina Stefanoviča
