fota - Uładź Hrydzin
Paetyčnuju knihu vieršaŭ «Kon» prezentavaŭ u Minsku Uładzimir Niaklajeŭ. U viečarynie ŭziali ŭdzieł mastak Ryhor Sitnica, litaraturaznaŭca Jazep Januškievič, a taksama paetka Valaryna Kustava.
«Faktyčna my sabralisia z adnoj metaj — adśviatkavać Dzień Voli, — skazaŭ Uładzimir Niaklajeŭ, adkryvajučy sustreču. — Zaŭsiody chaciełasia adśviatkavać Dzień Voli: nie admitynhavać, nie adchadzić na pikiety «suprać», a mienavita advśviatkavać, jak toje robicca va ŭsim śviecie».
«Kon» — zbornik vybranaha, nazapašanaha paetam za 40 hadoŭ. Ale Ŭładzimir Niaklajeŭ pačaŭ z nadzionnaha — z uzora hramadzianskaj liryki, vierša «Apošni paet», adnačyŭšy, što ŭ jaho novaj knizie jość šmat pra sens i vartaść kožnaha vymaŭlenaha słova.
 |
Vioŭ imprezu i śpiavaŭ Źmicier Vajšiuškievič. Liryčnuju pieśniu «Naš ściah» na svaje słovy u vykanańni Vajciuškieviča spadar Uładzimir choć i ŭchvaliŭ, ale ž dobra pastaŭlenym hołasam nieŭzabavie prapiajaŭ tyja ž słovy ŭ maršovym klučy. Da jaho dałučylisia vieteran Adradžeńnia mastak Ryhor Sitnica.
Padčas viečaryny nie zabyŭ Niaklajeŭ i pryhadać čałavieka, na čyich rukach hadavaŭsia jaho paetyčny talent — narodnaha paeta Biełarusi Ryhora Baradulina. Za vałodańnie paetyčnym słovam Niaklajeŭ paraŭnaŭ dziadźku Ryhora z «viedźmarom».
«Samaje strašnaje, što adbyvajecca z zachadniejeŭrapiejskaj litaraturaj — heta strata emocyi, pasyłu, enerhietyki, — dadaŭ Uładzimir Prakopavič. — Vynik spakojna, nieatropkaha žyćcia. U nas hetaha niamašaka, u nas nichto nie viedaje, što budzie dalej, i tamu paezija znachodzicca na emacyjnym maksimumie».
