Adzin Michalevič. Ale vykanańnie takoje, što dyskredytavaŭ samu ideju.
Śviatłana Kalinkina hromić kandydataŭ ad apazicyi za niepadrychtavanaść. Maje prava. Ale, Śviatłana, a my z vami šmat zrabili, kab ich padrychtavać? Napisali pramovy? «Biełsat» pryjechaŭ na kvateru da Rymašeŭskaha, kab navučyć jaho, u jakuju kropku hladzieć? Tak, heta nie naša funkcyja naŭprost. Ale ŭ situacyi, jakuju majem, usio heta sprava hramadzianskaj supolnaści. Kali palitykaŭ vyniščyli, hramadzianskaja supolnaść pavinna brać inicyjatyvu ŭ svaje ruki. Dla taho i isnujuć našy «Biełsaty».
Choć, kali pa ščyraści, — viedaŭ kandydat, kudy hladzieć ci nie, viedaŭ, što teleefir patrabuje hrymu ci nie, mianie chvaluje mienš. My ŭ kursie ŭmovaŭ dla palityki tut i ciapier. Tak, prychilniki «Salidarnaści» na TV vučyli Vałensu, jak dziejničać pierad kamierami. Ale pieradusim mianie cikaviać idei, i tolki paśla — ich prezientacyja.
Ź pieršych televystupaŭ ja adznačyŭ inšaje.
Da hetaha momantu ŭsie kandydaty, aproč niabohi Michaleviča, adrasavali pramovy da pratestava nastrojenaha, sacyjalna nieabaronienaha vybarca.
Tak, jość ludzi abražanyja i pakryŭdžanyja. Ludzi, jakija suprać.
Čujem pra rost cenaŭ, pra niedastupnaść impartnych lekaŭ, pra nizki ŭzrovień žyćcia na vioscy. Heta ŭsio pasłańni, adrasavanyja najbiadniejšym, najmienš abaronienym, starejšym vybarcam — byłomu apiryšču Alaksandra Łukašenki.
Sańnikaŭ zaklikaŭ, kab u sadkach da dziaciej stavilisia lepiej. Padniać zarobak vychavacielkam? Kamu tady źnizić zarobak, kab padniać vychavacielkam?
Papulizm prachodzić tady, kali jon pierakanaŭčy.
Samaje jasnaje, što my pačuli — ad Statkieviča, Sańnikava — što tre budzie prosta paŭtarać toje, što rabili krainy Centralnaj Jeŭropy. Kurs zrazumieły. Ale heta nie było kankretyzavana.
Adzin Michalevič pasprabavaŭ namacać punkty, istotnyja dla novaha siaredniaha słoju. Ludziej, jakija narmalna zarablajuć. Jakim niakiepska žyviecca, ale jakija, mahčyma, chacieli b mieć bolš šancaŭ, čym pry ciapierašniaj sistemie.
Ale zrabiŭ toje Michalevič tak niaŭdała, što padałosia, što heta jon da Łukašenki źviartajecca z prośbaj pra ŭvahu, a nie da siaredniaha słoju.
Zadača niaprostaja. Jak zavajavać centrystaŭ, nie straciŭšy bazy?
Ci značyć hučny pravał sproby Michaleviča, što novaja niša ŭvohule nie isnuje? Što ŭ apazicyi jość čytač «Narodnaj voli», a da čytača «Kamsamołki» apazicyja dastukacca nie moža?
Milinkieviču, jakoha ź niejkich niajasnych mnie pryčyn tak niezalubili Śviatłana Kalinkina i «Narodnaja vola», u
Što, darečy, siońnia adrasujuć siłavym strukturam kandydaty ad apazicyi? Kali ničoha — značyć, jany i scenara pieramohi nie majuć. Płošča nie vyjhrajecca bieź niejtralitetu siłavikoŭ.
Dla mianie hetaja adrasavanaść da pratestava nastrojenaha elektaratu jość pieradusim prajavaj taho, što bolšaść kandydataŭ, kali nie ŭsie, zmahajecca za druhoje ci piataje miesca. Heta ž zadzieł na budučyniu —oho-ho-ho ! — piataje miesca siarod dziesiaci.
Tady jaki sens stukacca da 80% składanych vybarcaŭ, kali hałoŭnaje — zavajavać čym bolšuju dolu z tych prostych 20%, jakija i tak hałasujuć suprać Łukašenki. I pačynajecca konkurs «Apošni hieroj» — chto macniej ureža Łukašenku.
U mianie takoje ŭražańnie, što niekatoryja kandydaty nie byli sami saboj na teleekranach, što ŭ žyćci jany myślać realistyčniej.
Kali tak, chłopcy, značyć, jany blefujuć. U nijakuju Płošču jany nie vierać. Bo toj, chto realna hareŭ by da Płoščy, toj byŭ by dumaŭ, jak zavajavać 51% papularnaści, a nie 5,1%, jakija, pry dziesiaci kandydatach, daduć tabie zapavietnaje druhoje miesca. (Kažu: «papularnaści», a nie «hałasoŭ», sami razumiejecie, čamu.)
Asablivaść hetych vybaraŭ u tym, što Łukašenka kančatkova pierastaŭ usprymacca kontrelitaju, a śledam za joj i Zachadam, jak «absalutnaje zło».
Paŭaŭtarytarnaja sistema, jakuju vybudavaŭ Łukašenka nie praduhledžvaje (na hora dla jaho) inšaha varyjantu źmieny ŭłady, akramia dvuch: abo fizičnaha sychodu kiraŭnika dziaržavy, abo «cudu paśla skryniaŭ», paŭsiłavoj źmieny ŭłady ŭ časie prezidenckich vybaraŭ. Apazicyja, na ščaście, pra pieršy varyjant nie dumaje, a kožnyja piać hadoŭ sprabuje ažyćciavić druhi.
Pry hetym scenary jak tolki najbolš simpatyčny kandydat — ci simpatyčnyja razam — atrymlivajuć 51% papularnaści, astatniaje robicca spravaj techniki, i ŭłada pierachodzić da novaha čałavieka. Ale i jak tolki najmienšaje zło atrymlivaje 51%, ułada zachoŭvajecca ŭ jaho.
Pry ŭsim zahanach aŭtarytaryzmu, pieravaha Łukašenki — u sistemnaści.Kali jaho spytać, što takoje Rečycki mietyzny zavod, jon adkaža. I kali spytać, što rabić z Rečyckim mietyznym zavodam, jon taksama adkaža. Kali jaho spytać, što rabić z «Našaj Nivaj», jon taksama adkaža ŭ ramkach svajoj sistemy myśleńnia. Časami hetyja adkazy katastrafičnyja. Ale jany jość.
Chto choča jaho zvalić, pavinien mieć anałahična sistemnaje bačańnie. Nu, a talenavity lider adroźnivajecca tym, što hetaje sistemnaje bačańnie jašče i sumieje ŭ słovy apranuć.
Dumaju, mienavita heta mieła na ŭvazie i Hrybaŭskajcie ŭ svajoj poŭnaj dakoru replicy na adras apazicyjnych kandydataŭ.
Łukašenkaŭskaja prapahanda naviazvaje dumku, što vybary — heta kłaŭnada, i apazicyja — kłoŭny.Navat padchoplivaje dziela hetaha vykazvańni kandydataŭ. Jasna čamu — takaja interpretacyja vybaraŭ dematyvuje. Što i treba łukašenkaŭcam dla zachavańnia ŭłady.
Nie, heta nie kłaŭnada. Heta momant vybaru, pry jakim hołas, na ŭčastkach ci na Płoščy, maje kožny — nastupny taki budzie ŭ 2015-m.
Pabačym siońnia i zaŭtra jašče Ramančuka i Niaklajeva. Paśla jašče adno koła, i kraina budzie vybirać. Najbolš simpatyčnaha abo najmienšaje zło.
