AEP padpisany. Łukašenka tryumfuje. Uładzimir Niaklajeŭ u toj ža dzień prapanavaŭ apazicyjnym kandydatam źniać svaje kandydatury. A što ž — maskoŭskija telekanały abvieściać pieramožcam nie jaho, a Alaksandra Łukašenku.
Kandydaty źniacca admovilisia.
Što dało b źniaćcio kandydataŭ?
Źnižeńnie lehitymnaści vybaraŭ. Ale dla taho patrebnaje źniaćcio ŭsich razam, a nie kahości asobna ŭziataha.
Źniaćcio było b ciažka abhruntavać dla hramadstva. Čamu kandydaty źnimajucca va ŭmovach, kali kampanija adbyvajecca svabadniej, čym papiarednija?
Źniaćcio vyklikała b u hramadstva jašče bolšuju frustracyju, čym prosta praciah kiravańnia Łukašenki. Adna reč, kali my hałasavali za «inšaha», a vybary sfalšavali, a druhaja reč — kali «jany ŭvohule zabajalisia iści».
Zrešty, kab kandydaty źnialisia družna, adpačatku patrebnaje adzinstva dziejańniaŭ, patrebny adziny ruch i ŭzajemny davier. A ich niama.
Čamu niama — asobnaja vialikaja tema.
Zianon Paźniak Niaklajeva chvalić — dla Paźniaka ludzi, zdajecca, pačali dzialicca na dźvie katehoryi: tych, chto Paźniaka chvalić, i tych, chto Paźniaka nie chvalić. A Niaklajeŭ Paźniaka akurat chvalić.
Ci nie Niaklajeŭ i ci nie Paźniak zrabili mnohaje, kab davieru ŭ apazicyi nie stała?
Palityk nie moža spadziavacca, što siońnia jon budzie nazyvać kalehu ahientam padstaŭnoj apazicyi, a zaŭtra toj kaleha budzie kaardynavać z taboj svaje dziejańni.
Dziejač nie moža spadziavacca, što siońnia jon budzie skuplać na korani levych i pravych, a zaŭtra chtości budzie vieryć, što jon hatovy razmaŭlać na roŭnych, što im ruchaje altruistyčnaje žadańnie, «kab zbyłosia ŭsio, pra što vy maryli».
Zaklikajučy da źniaćcia, Niaklajeŭ najpierš choča zachavać tvar.
Ani Paźniak, ani Niaklajeŭ nie majuć adkazu na pytańnie «Što rabić?» i tamu chočuć zamianić jaho na pytańnie «Chto vinavaty?» Vinavaty tyja, chto nie choča źniacca.
Skažycie praŭdu: adzinstva apazicyi hetym razam daburyŭ ruch «Havary praŭdu». Raźlik na dapamohu Maskvy, na padman maskoŭskich telekanałaŭ, byŭ faŭstaŭskaj staŭkaj, i pa joj zaraz pryjdziecca płacić dyskredytacyjaj. Ale, nahadaju, u hetuju hulniu ŭciahnułasia mienšaja častka apazicyi.
Najaŭnaść ci adsutnaść kandydataŭ u vybarčych biuleteniach maje mała roźnicy. Hałoŭnym ryčahom upłyvu hramadstva na palityčnuju situacyju zastajecca Płošča, a nie biuleteni.Na žal, jak napisaŭ Aleś Jurkaviec u «Arche», «rašeńnie ŭziać udzieł u sioletniaj Płoščy dla mnohich, jak i piać dy dziesiać hadoŭ tamu, znoŭ budzie dyktavacca adno tolki imknieńniem zachavać samapavahu, ale nie nadziejaj štości źmianić».
Ale, piša jon, «nam u takich umovach zastajecca tolki čakać viečara 19 śniežnia i, niahledziačy ni na što, vychodzić na Płošču». Pahadžajusia ź im.
