Kopija z archiva deputata Viarchoŭnaha Savieta (1990—1996) Lavona Dziejki.

Kopija z archiva deputata Viarchoŭnaha Savieta (1990—1996) Lavona Dziejki.

Takoje rašeńnie pryniaŭ paśla krachu SSSR Viarchoŭny Saviet Biełarusi 12-ha sklikańnia — parłamient, jaki byŭ abrany na častkova svabodnych vybarach.

Nacyjanalnaja simvolika zastavałasia dziaržaŭnaj da Haniebnaha refierendumu 1995 hoda, kali zamiest jaje viarnuli kałanijalnyja simvały.

Nahadajem, što raniej bieł-čyrvona-bieły ściah i hierb «Pahonia» byli simvałami Biełaruskaj Narodnaj Respubliki — pieršaha dziaržaŭnaha ŭtvareńnia, što abviaściła svaju niezaležnaść ad inšych krain i vykarystoŭvała aznačeńnie «biełaruski».

Supołka Biełaruskaja nacyjanalnaja pamiać zaklikała biełarusaŭ usiaho śvietu adznačyć Dzień Pahoni vyviešvańniem nacyjanalnaj simvoliki — jak u krainie, tak i ŭ asiarodkach emihracyi.

Bolš pra nacyjanalnuju simvoliku možna pračytać u našym artykule «Sapraŭdnyja nacyjanalnyja simvały».

Hierb «Pahonia» — vajar z uźniatym miačom na biełym kani ŭ čyrvonym poli — viadomy ŭ Biełarusi z hłybokaj staražytnaści.
U jakaści dziaržaŭnaha hierba Kniastva Litoŭskaha, staražytnaj biełaruskaj dziaržavy, jaje pačaŭ vykarystoŭvać vialiki kniaź Vicień u kancy XIII stahoddzia.
«Vicień pačaŭ kniažyć nad Litvoju, ustanaviŭ sabie hierb i ŭsiamu kniastvu Litoŭskamu piačatku:
rycar zbrojny na kani ź miačom, jaki ciapier nazyvajuć «Pahonia», — piša Hustynaŭski letapis.
Čamu «Pahonia»? Tak nazyvaŭsia vysakarodny zvyčaj, pašyrany ŭ našych ziemlach.
U vypadku raptoŭnaha nalotu vorahaŭ — voś nalacieli čužyncy, schapili kaštoŭnyja rečy i dziaciej u pałon — usie mužčyny, jakija mahli trymać zbroju, siadali na koniej i pieraśledavali zachopnikaŭ, kab vyzvalić zabranych suajčyńnikaŭ.
U XIV st. na ščycie «Pahoni» źjaviŭsia šaścikancovy kryž.
Znak toj nahadvaŭ zdaŭna viadomy našym prodkam Jaryłaŭ kryž — simvał boha sonca i ŭradlivaści.

Carkva nadała «Pahoni» inšaje značeńnie: śviatary byli schilny ličyć jaje vyjavaj śviatoha Jurja, niabiesnaha apiekuna Biełarusi.

Vyjavaj «Pahoni» ŭpryhožanyja ŭsie dziaržaŭnyja dakumienty tahačasnaj Biełarusi, staronki «Litoŭskaj Mietryki» i «Statutaŭ».
«Pahonia» była na ściahach biełaruska­-litoŭskaha vojska va ŭsich vyrašalnych bitvach tych časoŭ — ad Hrunvalda da Oršy.

Paśla Lublinskaj unii «Pahonia» naroŭni z polskim biełym arłom źmiaščałasia na hierbie Rečy Paspalitaj i na karaleŭskim ściahu.

Navat paśla padziełaŭ Rečy Paspalitaj u XVIII stahoddzi, kali Biełaruś trapiła pad uładu Rasii, «Pahonia» zastałasia hierbam biełaruskich hubierniaŭ.
Jana trapiła na znački rasijskich vojskaŭ, raźmieščanych u Biełarusi (naprykład, Hrodzienskaha husarskaha), i navat na hierb Rasijskaj impieryi.
Piačatku z «Pahoniaj» mieŭ i Kastuś Kalinoŭski
— kiraŭnik paŭstańnia 1863 hoda.
U pačatku XX stahoddzia Maksim Bahdanovič pryśviaciŭ staražytnamu biełaruskamu hierbu pranikniony patryjatyčny vierš:

Usio latuć i latuć tyja koni,
Srebnaj zbrujaj daloka hrymiać…
Staradaŭniaj Litoŭskaj Pahoni
Nie raźbić, nie spynić, nie strymać!

U 1918-m «Pahonia» stała dziaržaŭnym hierbam Biełaruskaj Narodnaj Respubliki — pieršaj niezaležnaj biełaruskaj dziaržavy.
Kali ŭ kancy 1980-ch razharnułasia baraćba za niezaležnaść Biełarusi, «Pahonia» źjaviłasia kala łahatypaŭ padpolnych ulotak i pieršych niezaležnych haziet. Charuhvy ź joj nieśli na čale šeściaŭ. Źjavilisia novyja karciny pa jaje matyvach i pieśni pra jaje.

Nacyjanalnaj simvolikaj praciahvaje karystacca intelihiencyja, moładź.

Mnohija školniki nosiać znački z nacyjanalnym ściažkom abo «Pahoniaj».
Adzin moj znajomy chłopiec, jakomu ŭ škole zabaraniali nasić taki značak, čaplaŭ jaho na advarocie łackana. Inšyja majuć «Pahoniu» na svaich avatarkach u sacyjalnych sietkach. Nalepki z «Pahoniaj» možna pabačyć na mašynach. U tysiačach kvater visiać bieł­-čyrvona­-biełyja ściahi.
«Pahonia» siahaje karaniami ŭ sivuju daŭninu, a voś nacyjanalny ściah byŭ kadyfikavany adnosna niadaŭna.
Biełarusy zdaŭna šanavali spałučeńnie biełaha i čyrvonaha koleraŭ.
Na karcinie XVI st. «Bitva pad Oršaj» piki vajaroŭ VKŁ upryhožvajuć ściažki z vyjavaj čyrvonaha kryža na biełym poli — kryža śviatoha Jurja.
Čarhavańnie biełych i čyrvonych pałosaŭ možna bačyć i na ściahach karaloŭ Rečy Paspalitaj. U chryścijanskaj simvolicy čyrvony pas (abo kryž) na biełym poli simvalizavaŭ kroŭ Chrysta.

Adnak

bieł­-čyrvona­-bieły ściah u siońniašnim vyhladzie, u adroźnieńnie ad «Pahoni», maje kankretnaha aŭtara.
Ściah stvaryŭ u 1917 Kłaŭdzij Duž-Dušeŭski.
Da jaho, maładoha architektara, vypusknika Pieciarburskaha hornaha instytuta i najtalenaviciejšaha teatrała, z prośbaj zrabić eskiz nacyjanalnaha ściaha źviarnulisia biełaruskija arhanizacyi Pieciarburha.

«Biełarusy [daŭniej] ličyli svaim dziaržaŭnym ściaham biełuju Pahoniu na čyrvonym poli», — pisaŭ va ŭspaminach Duž-Dušeŭski. Ruch za niezaležnaść chacieŭ stvaryć sabie ściah bolš adrozny ad hierba, jak było ŭ inšych, dziaržaŭnych narodaŭ».

Stvorany Duž-Dušeŭskim ściah byŭ upieršyniu ŭźniaty ŭviesnu 1917 na budynku Biełaruskaha tavarystva dapamohi paciarpiełym ad vajny ŭ Pieciarburhu
(Duž-Dušeŭski byŭ supracoŭnikam hetaha Tavarystva). A 12 sakavika ŭ Minsku ŭpieršyniu adbyłosia masavaje śviata — nacyjanalny Dzień biełaruskaha značka. Bieł-čyrvona­-biełyja znački, kukardy i ściažki možna było pabačyć paŭsiul na vułicach.

Bieł-čyrvona­-biełuju stužku ŭ 1917-m stali nasić i vajskoŭcy-biełarusy na frantach Pieršaj suśvietnaj vajny, kab paznavać svaich.

U śniežni 1917 u Minsku padčas Usiebiełaruskaha źjezda bieł­-čyrvona­-bieły ściah užo adzinadušna pryznavaŭsia nacyjanalnym simvałam Biełarusi. Jon usim adrazu pryjšoŭsia da dušy: śvietły, zyrki i niepaŭtorny.
Jon staŭ dziaržaŭnym ściaham Biełaruskaj Narodnaj Respubliki.
Za savietami ž ściah byŭ zabaronieny.
Za jaho malunak možna było stracić pracu, a to i žyćcio. Tady ž čyrvony pas na ściahu nabyŭ novaje tłumačeńnie — kroŭ, pralitaja za ajčynu.
Bieł-čyrvona­-bieły ściah i «Pahonia» — simvały zmahańnia biełarusaŭ za svabodu. Z nacyjanalnym ściaham źviazanaja lehiendarnaja postać Mirona —
nieviadomaha, jaki ŭzdymaje ściahi na samych vysokich i niebiaśpiečnych punktach. «Mironam» jon padpisvaŭsia ŭ cydułkach, prymacavanych da štandaraŭ. Vidać,
u realnaści takich Mironaŭ dziasiatki, kali nie sotni.
Za vyviešvańnie nacyjanalnaha ściaha ŭ Viciebsku niadaŭna byŭ pasadžany ŭ turmu patryjot Siarhiej Kavalenka.
Paradaksalna, ale ŭłady taksama patrochu pačynajuć razumieć, što historyju nie satreš.
«Pahonia» viarnułasia na hierb Viciebskaj vobłaści. Dla jaje znajšli i aficyjnaje vyznačeńnie — «histaryčny simvał Biełarusi».
A voś čyrvona-zialony ściah prydumali stalinisty.

U kancy 1940-ch Stalinu spatrebiłasia stvaryć ściahi sajuznych respublik SSSR, asabliva tych, jakija byli členami AAN. Jany byli vyrableny na asnovie ściaha savieckaj impieryi. Hety ściah i zacvierdzili ŭ 1951.

Hierb BSSR trochi daŭniejšy. Jon byŭ pryniaty ŭ 1927, taksama na asnovie hierba SSSR.

Nahadajem, ad ruk stalinistaŭ u Biełarusi zahinuła kala 200 tysiač čałaviek, a ŭsiaho praz represii prajšło 600 tysiač.

Takim čynam, hety hierb maładziejšy za «Pahoniu», prynamsi, na 7 stahoddziaŭ, a ściah — na 34 hady za bieł­-čyrvona­-bieły.
Клас
Панылы сорам
Ха-ха
Ого
Сумна
Абуральна

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna?