«U mianie zaŭždy vyklikajuć ździŭleńnie publičnyja
Sapraŭdy, časta aŭtary, jakija majuć rachunki da «NN», havorać: a voś taja «Naša Niva»… A voś Kupała…
Taja «Naša Niva» zajmała vielmi aściarožnyja pazicyi: jana nikoli nie krytykavała cara. Paradki — tak, ale nie cara. Jana stajała na pazicyjach palityčnaha realizmu (za heta balšaviki paśla zaličvali «NN» u drobnaburžuaznyja). U hetym sensie ciapierašniaja «NN» maje bolš svabody.
Zatoje taja «Naša Niva» šmat publikavała ŭsiakich cikavostak: naradziłasia ciala ź dźviuma hałovami… Heta nie była hazieta tolki palityki j litaratury, bo nie tolki z hetaha žyćcio składajecca. Ale heta była hazieta ź vielmi pazityvisckim, aśvietnickim stryžniem.
«Naša Niva» mieła supierzadaču: rehularna vychodzić. Dziakujučy hetamu jana sfarmavała aŭdytoryju, jakaja stała asnovaj nacyjanalnaha ruchu i BNR. I dziela hetaj zadačy taja «NN» vykručvałasia, jak mahła.
Naš čas inšy. Naprykład, ciapier my majem mahčymaść publikavać rekłamu
Śmiešnuju padborku rekłam z «NN» pačatku XX stahodździa padabraŭ daścipny i praniklivy błohier Suziralnik. Niby ŭ adkaz klikušaskamu ŭsprymańniu našaj historyi i sučasnaści. Uśmichniciesia ž razam z Suziralnikam i Vy.