— Apošnija dva hady Jeŭrasajuz prymaje paśladoŭnyja rašeńni, jakija paśladoŭna ž vykonvajucca. Intares Łukašenki, napeŭna, u tym, kab nie stała horš, kab zastavałasia niejkaja łaziejka, niejkaja mahčymaść dla šantažu Maskvy. To bok kab zastavaŭsia kanał naładžvańnia stasunkaŭ, jakim by možna było Kreml papałochać. Mnie zdajecca, što zaraz jon moža dazvolić sabie zadavolicca i hetym. Napeŭna, unutry tam jość niejkija finansavyja reziervy, kab pratrymacca, tamu praryŭ na zachodnim kirunku dla jaho nie pryncypovy. Na dadzieny momant dla jaho lepš zakrucić hajki, utrymać palitviaźniaŭ u turmie. A jeŭrapiejcam nie zastajecca ničoha inšaha, jak zachoŭvać svaju pazicyju. Tut niašmat źmianiłasia. Treba kazać, što ŭ ES pazicyja sumlennaja. Tak byvała nie zaŭždy, ale hetym razam jana sumlennaja i paśladoŭnaja».
— Vy źviazvali rašeńnie ES pra sankcyi sa svaim asabistym losam?
— Mahło być
