U Vaŭkavysku milicyja kanfiskavała šyldu ŭ honar Łarysy Hienijuš, vyrablenuju z dapamohaj kampanii «Havary praŭdu». Rajvykankam śćviardžaje, što inicyjatary nie vykanali farmalnaściaŭ.
Anatol Bieły pakazvaje miesca, dzie była zamacavanaja šylda Hienijuš.
Uładzimir Niaklajeŭ i Anatol Bieły spračajucca ź milicyjaj.
Mikałaj Kavalčuk paśla svajho vyzvaleńnia z pastarunku.
Pamiatny miedal dla Mikałaja Kavalčuka ad Anatola Biełaha.
Zavieršylisia mierapryjemstvy litaraturna-muzyčnaj imprezaj.
Milicyjanty naviedvali imprezu čatyry razy z patrabavańniem źniać ściah.
Miemaryjalnuju šyldu mierkavali źmiaścić na chacie, u jakoj naradziłasia Łarysa Hienijuš 27 lipienia. Hienijuš (u dziavoctvie — Mikłaševič) naradziłasia ŭ falvarku Žłobaŭcy, ale paźniej svajaki pieravieźli hety dom u Vaŭkavysk, jon ciapier i staić na vulicy Pieramohi, 40. Heta pryvatny budynak, u im dahetul žyvuć ludzi.
Pamiatnuju šyldu vyrabiŭ miascovy pradprymalnik i krajaznaviec Mikałaj Kavalčuk. Finansavała vyrab kampanija «Havary praŭdu».Na ŭračystaje adkryćcio ŭ Vaŭkavysk pryjechali paety Uładzimir Niaklajeŭ i Michaś Skobła, sabrałasia hramada. Za niekalki chvilin da pačatku cyrymonii Mikałaja Kavalčuka zatrymała milicyja i adviezła ŭ pastarunak. Šyldu sadrali z budynka i skanfiskavali.
Milicyja patłumačyła kanfiskacyju tym, što Kavalčuk niezakonna ŭstalavaŭ šyldu. A potym vulica ŭvohule była pierakrytaja supracoŭnikami hazavaj słužby, jakija kazali, što «jość prablemy».
Lider kampanii «Havary praŭdu» Uładzimir Niaklajeŭ pajšoŭ u pastarunak i dabiŭsia, kab Kavalčuka vypuścili.Kavalčuk napisaŭ zajavu ŭ milicyju z nahody kanfiskacyi. Bo, pavodle jaho słovaŭ, budynak — pryvatny, i z haspadarami była dasiahnutaja damoŭlenaść, dazvołu ŭładaŭ na ŭstalavańnie šyldy ŭ hetym vypadku nie patrabujecca.
Namieśnik staršyni Vaŭkavyskaha rajvykankama pa ideałohii Ihar Kaškievič kaža advarotnaje. Pavodle jaho słovaŭ, u rajvykankamie jość piśmovaja zajava ad ułaśnika doma, sp. Traciaka, u jakoj jon vykazvajecca suprać ustalavańnia šyldy.«Ale i heta nie hałoŭnaje. Pierš, čym stavić pamiatnuju došku, nieabchodna vykanać niekalki punktaŭ, kab usio było pa zakonie. Najpierš — pravieści prajekt šyldy praz
Suprać asoby Łarysy Hienijuš, pa słovach spadara Kaškieviča, u rajvykankamie ničoha nie majuć: «Jana — naša ziamlačka, vydatnaja paetka, i jana — za Biełaruś. Jak my možam być suprać?»
Milicyja zajaviła, što šylda budzie zatrymanaja da suda, jaki vyśvietlić, chto i ź jakoj metaj ustaloŭvaŭ miemaryjalnuju došku.
Varta adznačyć, što ŭ adździele architektury i budaŭnictva Minharvykankama nam adkazali, što niama takoha narmatyŭnaha akta, pavodle jakoha ŭłaśnik pryvatnaha domu maje pytacca dazvołu na ŭstanoŭku šyldy ŭ siabie na chacie. Na praktycy heta paćviardžaje prykład pryvatnaha muzieja Anatola Biełaha ŭ Starych Darohach: «U mianie vakoł chaty 80 pomnikaŭ, i ź mianie nichto nikoli nie patrabavaŭ dazvołu», — kaža entuzijast.
