«Мы, жыхары Маскоўскага раёна сталіцы, якія пражываюць па 2-ім завулку Розы Люксембург, звяртаемся да вас з просьбай аб дапамозе. У сувязі з будаўніцтвам 1-га гарадскога транспартнага кальца для пашырэння вуліцы Карла Лібкнехта, якая прымыкае да яго, плануецца знішчэнне значнай часткі аднаго з найстарэйшых сквераў Мінска — Лютэранскага», — так пачынаўся ліст мясцовага жыхара Ягора Аляксеевіча ў рэдакцыю. «Сквер з'яўляецца рэліктам старога, практычна сярэднявечнага парку і могілак Лютэранскай кірхі, якая калісьці знаходзілася тут. Дапамажыце нам адстаяць свой сквер».
Фота: Павел Арлоўскі, TUT.BY
Лютэранскі сквер палюбіўся мясцовым жыхарам, і яны гатовыя яго адстойваць
У Лютэранскім скверы, спакусіўшыся добрым надвор'ем, адпачывалі мясцовыя жыхары. Жанчыны, седзячы на лаўцы, нешта эмацыйна абмяркоўвалі і час ад часу адцягваліся то на дзіця, якое каталася на ровары, то на працоўных, якія выкапвалі елку.
— Вось дзе зараз Данік катацца будзе? — махнула ў бок таго самага хлопчыка жанчына. — Быў хай і маленькі, але зялёны сквер, а цяпер што ад яго застанецца? Гэта ж вось сёння прыйшла (было холадна, на вуліцу нос не высунеш!) — і заўважыла, што тут адбываецца. І ніхто нічога не сказаў!
Фота: Павел Арлоўскі, TUT.BY
Сяброўкі ківалі ў знак падтрымкі і паўтаралі тое ж пытанні ўслых. Больш за ўсё іх абуралі дзве рэчы: па-першае, ніхто не папярэдзіў, па-другое, яны супраць высечкі дрэў. Пакуль на лаўцы ішло «грамадскае абмеркаванне» вырубкі часткі сквера, працоўныя выкапалі елку і пацягнулі яе да дарогі.
Там, дзе капалі, белымі калочкамі аказалася пазначаная лінія, дзе пройдзе новая мяжа паміж Лютэранскім скверам і «пашыранай» версіяй вуліцы Карла Лібкнехта.
Па генплане пашырэнне вуліцы Карла Лібкнехта трэба для таго, каб разгрузіць праспект Дзяржынскага. Лібкнехта ўпіраецца ў завулак Дамашэўскага. Яго ўжо пашыраюць — да маштабаў магістралі. Там пройдзе частка першага транспартнага кальца.
Вуліца Карла Лібкнехта каля дома № 80/1 мае выгіб і звужаецца. Пасля рэканструкцыі яна стане прамой і чатырохпалоснай. Для гэтага сталічным уладам прыйшлося спілаваць адзін шэраг дрэў, якія раслі ўздоўж дома, і паменшыць прыблізна на адну чвэрць Лютэранскі сквер
Высеклі дрэвы і каля жылога дома № 80/1.
Жыхары яго засмучаныя. Кажуць: яшчэ на мінулым тыдні пад вокнамі раслі каштаны, каторыя з году ў год, акурат да свята Перамогі, распускаліся белымі свечкамі. Каштаны высеклі, на іх месцы будзе тратуар, а далей — чатырохпалосная дарога.
— Душа балела, гледзячы на тое, як секлі гэтыя каштаны, — распавёў мясцовы жыхар Пётр Ількевіч. — Але, з іншага боку, і дарогу будаваць трэба. У гэтай частцы яна зусім вузкая, праязджаць тут, напэўна, нязручна. Мы павінны быць гатовыя да таго, што горад развіваецца, дарог становіцца больш, дрэў менш. Пры гэтым высеклі іх настолькі хутка, што ўжо нічога і не зробіш…
У двары дома, уздоўж якога пойдзе дарога, ціха і сонечна. Ля вішні, поўнай квецені, на расцягнутых вяроўкі сушыцца бялізна, каля пад'езда гуляюць кацяняты… Мясцовая жыхарка Лідзія Адамаўна, чые вокны выходзяць на дарогу, а не ў ціхі двор, распавяла, што вельмі засмучаны нечаканым пашырэннем дарогі.
— Нават не ведаю, што рабіць. Здаецца, што ўжо позна біць у званы: дрэвы ж ссеклі. Але і жыць на шумнай вуліцы не хочацца. Нават не ўяўляю, як тут усё зменіцца, калі замест двух палос дарога будзе ў два разы шырэйшай, а машыны стануць ездзіць проста пад вокнамі.
Падзяліць асцярогі Лідзіі Адамаўны, як аказалася, гатовы не ўсе. Тыя жыхары, чые вокны выходзяць у ціхі двор, паставіліся да пашырэння дарогі спакойна. Але затое ўсе сыходзяцца ў меркаванні, што высякаць частку Лютэранскага сквера, які з'яўляецца «лёгкімі квартала» і зонай адпачынку, не варта.
«Ніякага грамадскага абмеркавання будучага будаўніцтва з жыхарамі найбліжэйшых кварталаў не праводзілася. Працоўныя з піламі пакуль штодня знішчаюць па некалькі дарослых дрэў каля сквера, але, па іх словах, хутка пачнуць зразаць дрэвы і ў скверы. Знішчэнне вялікай колькасці дрэў і тым больш сквераў вельмі негатыўна адаб'ецца па якасці жыцця людзей. Лютэранскі сквер — месца штодзённых прагулак маці з дзецьмі (там ёсць дзіцячая пляцоўка), пенсіянераў, жыхароў навакольных дамоў. Зялёных зон у раёне мала, іх увесь час скарачаюць і знішчаюць. Адным паркам імя Паўлава, які знаходзіцца ў Малінаўцы, праблему не вырашыць. Просім вас аказаць нам дапамогу для выратавання чарговага сквера, які чыноўнікі «асудзілі» пад пілы», — гаворыцца ў лісце чытача.
Лютэранскі сквер з'явіўся на месцы знесеных у 1970-я гады лютэранскіх могілак, што існавалі ў Мінску з сярэдзіны 19-га стагоддзя. Магільныя пліты перанеслі, а сквер пераабсталявалі ў зону адпачынку для жыхароў раёна. Зрэшты, мясцовыя жыхары, які памятаюць аб гісторыі гэтага месца, называюць сквер па-простаму — «косткі».
Афіцыйна: Гораду патрэбны не толькі дрэвы, але і добрыя дарогі
Па каментар мы звярнуліся да заказчыка КУП «Гардарбуд»:
— Пашырэнне праезнай часткі робіцца для людзей. Бо ніхто не хоча, каб праз пяць гадоў усё было як у Маскве — суцэльныя коркі. Вядома, хацелася б, каб і сквер захаваўся, і дарогі былі добрыя, але так жа не бывае, трэба чымсьці ахвяраваць.
Калі дрэвы падпадаюць пад пашырэнне праезнай часткі — іх высекуць. План дэталёвай забудовы прайшоў у тым ліку і ўзгадненне па экалогіі, так што ўсё ў рамках заканадаўства.
Ад Харкаўскай да Карла Лібкнехта будуецца першае транспартнае кальцо, і, натуральна, гэтая дарога не можа быць такой вузкай на гэтым участку (гаворка пра двухпалосную частку Карла Лібкнехта, якая ідзе ўздоўж Лютэранскага сквера і дома № 80/1. — ЗаўвагаTUT.BY ). Замест ссечаных дрэў у Маскоўскім раёне будуць ажыццяўляцца кампенсацыйныя пасадкі, — растлумачылі спецыялісты.
