«Вырашыў падрабязней развіць думку, каб пазбегчы спекуляцыяў.
Вайна — гэта вельмі антыгуманная рэч. Асабліва вайна, у якой паўстае пытанне існавання дзяржаваў і нацыяў добрай паловы еўрапейскага кантыненту. У першую чаргу — усходніх славянаў, чые нацыянальныя ідэнтыфікацыі плануюць памножыць на нуль, назваць усіх выжыўшых «рускімі» і ўвесці ў склад новай мутацыі СССР і Расейскай імперыі.
Каб захаваць свае нацыі і дзяржавы перад рускімі, нацыям Міжмор’я спатрэбіцца мноства жаўнераў. У Польшы гэта асэнсавалі першымі і пайшлі на радыкальныя і непапулярныя крокі па забароне абортаў. Зараз аб гэтым размаўляюць і ў самой Расеі, бо разумеюць, што ўсё можа вельмі зацягнуцца на некалькі пакаленняў.
Ніякім чынам не меў на ўвазе, што беларуска — гэта інкубатар. Прыклад мужных дзяўчын таго ж ПКК ці агулам ЗСУ паказвае, наколькі прафесійнымі і незамяняльнымі могуць быць жанчыны на вайне.
І гэта іх асабісты ўнёсак у агульную справу. Гэты ўнёсак можа быць розным.
Мой мэсэдж быў у том, што часы, калі прыйдзецца паступіцца асабістым дзеля калектыўнага, ужо прыйшлі. І ў асноўных месцах знаходжання беларускай дыяспары гэтыя часы маюць пагрозу адчуцца вельмі хутка.
І грамадства трэба рыхтаваць да гэтага, замест яго атамізацыі на пол, клас і гэтак далей», — мяркуе блогер.
Чытайце таксама:
Каардынацыйную раду пакідаюць людзі. Што адбываецца?
Ян Рудзік сабраўся ў Полк Каліноўскага
Рудзік: Сітуацыя з Пратасевічам можа быць нашмат больш страшнай, чым мы сабе ўяўляем
