In memoriam. Аляксандр Салановіч

Сёння ў вёсцы Сяргеевічы Кіраўскага раёна развітаваюцца з Аляксандрам Іванавічам Салановічам.

На пахаванне Алеся Іванавіча прыедуць сябры і таварышы з Бабруйска.

Трэба сказаць, што ў Бабруйску, як ні ў адным з гарадоў Беларусі сярод сацыял-дэмакратаў склалася даволі прыкметная група работнікаў прамысловых прадпрыемстваў. Акрамя «Белшыны», у партыю прыйшлі таксама людзі з завода трактарных дэталяў і агрэгатаў.

Яшчэ адна асаблівасць сацыял-дэмакратычнай супольнасці Бабруйска ў тым, што тут склалася трывалая група ветэранаў партыі — жанчын і мужчын, якія прыйшлі ў БСДП (тады яшчэ БСДГ) у 1990-х.

Сярод ветэранаў партыі быў і пенсіянер, былы работнік «Белшыны», слесар, майстар на ўсе рукі Алесь Салановіч.

Алесь Іванавіч Салановіч памёр учора, 16 траўня. Памёр раптоўна, не дажыўшы колькі месяцаў да свайго 70-годдзя (юбілей ён адзначыў бы 15 кастрычніка).

Жыхар Бабруйска, ён з наступленнем вясны выязджаў на малую радзіму. Сёлета ён вярнуўся на зямлю бацькоў назаўсёды.

У асобе Алеся Іванаdіча Салановіча мы страцілі праверанага і загартаванага таварыша. Прыязджаючы ў Бабруйск, я прывык сярод удзельнікаў сходаў бачыць Алеся Іванавіча з яго мяккай, спакойнай усмешкай. Цяжка будзе прывыкаць да думкі, шо Алеся Іванавіча ўжо няма сярод нас.

Няхай мяккім пухам будзе табе бацькоўская зямля, дарагі наш таварыш!

Анатоль Сідарэвіч

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна? Пішыце рэдактару «Нашай Нівы» ў ТГ