«Ягоная сьціпласьць – незвычайная», «наведваючы Людмілу і Ўладзімера Пуціных, спазнаеш сапраўдную гасьціннасьць», «каб кіраваць такой вялікай краінай, трэба быць выключна спраўным і дысцыплінаваным» – гэтак цёпла былы канцлер Нямеччыны Герхард Шродэр піша пра Ўладзімера Пуціна.
Не прайшоў і год пасьля сыходу Шродэра з палітыкі, як ён выдаў кнігу сваіх успамінаў. У ёй ён абараняе Ўладзімера Пуціна, лае Ангелу Мэркель ды перасьцерагае ад польскай непрыязнасьці да Расеі.
Ніводзін нямецкі канцлер ня выдаў успамінаў гэтак хутка пасьля свайго сыходу з пасады і таксама ніводзін ня трапіў на такі добры момант. Калі немцы чытаюць фрагмэнты кніжкі пад назвай «Рашэньні. Маё жыцьцё ў палітыцы» («Entscheidungen. Mein Leben in der Politik»), урад Ангелы Мэркель страчвае папулярнасьць.
У кніжцы Шродэр бароніць сваю замежную палітыку – палітыку збліжэньня з Расеяй Пуціна. Цяперашні нямецкі ўрад Мэркель і Эўропа будуць мець больш халодныя стасункі з Расеяй, надаючы большую ўвагу захаваньню Масквой правоў чалавека і свабоды слова. Шродэр перасьцерагае ад гэткай зьмены. «Незалежнасьць у нямецкай замежнай палітыцы можа быць згубленая праз чапляньне за амэрыканскую спадніцу», – сьцьвярджае ён. Шродэр баіцца, каб антырасейская перадузятасьць, выкліканая інтарэсамі ЗША ды «гістарычнай польскай непрыязнасьцю да суседа», не сапсавала ўзаемінаў Эўропы з Расеяй.
Ён таксама піша пра тое, што Пуцін – чалавек, які займае «найбольш складаную пасаду ў сьвеце» – жадае адбудаваць Расею як вялікую дзяржаву. Для гэтага яму патрэбная Эўропа. «Пуцін спадзяецца, што Эўропа, асабліва Нямеччына, дапамогуць яму ў гэтым», – сьцьвярджае Шродэр, які некалі назваў расейскага прэзыдэнта «крыштальным дэмакратам». Таксама ён абараняе будаўніцтва Паўночнага газаправоду, які мае злучыць Нямеччыну і Расею, а Польшчу абміне. Шродэр пасьля сыходу з палітыкі стаў кіраўніком назіральнай рады кампаніі, якая будуе газаправод. «Мне казалі, што ўдзел у газаправодзе накіраваны супраць нямецкіх інтарэсаў. Але сытуацыя адваротная. Таму я чакаў на ўхвалу», – кажа экс-канцлер.
Пра Джорджа Буша, якога Шродэр спрабаваў утрымаць ад нападу на Ірак і якога пазьней крытыкаваў, ён піша халодна. Лічыць яго занадта богабаязным. «Я магу зразумець, што можна быць вельмі веруючым і будаваць сваё прыватнае жыцьцё на размовах з Богам. Праблемы пачынаюцца там, дзе на гэткай падставе прымаюцца палітычныя рашэньні», – мяркуе Шродэр.
