Viktar Šnip. Bałada Piatra Kračeŭskaha
(7.08.1879—8.03.1928)
Praha. Alšanskija mohiłki. Śvietła
Ściežka viadzie praz hady i praź leta
Znoŭ da ciabie, byccam by da zvanicy,
Dzie na kaleniach stajać i malicca
Pra adzinotu svaju kab zabycca.
I zabyvajecca ŭsio, što čužoje,
Šeraje, čornaje i załatoje,
Pomnicca tolki ŭsio naša, śviatoje,
Dzie Biełaruś pačynałasia naša.
Viecier tabie pra Ajčynu raskaža
Tuju, jakuju ty śniŭ i jakaja
Šlachu svajho i siahońnia šukaje.
Pieršaje liście dadołu źlataje
I ŭžo ściažyna-źmiaja załataja
Pad vałuny nie chavajecca bolej.
Ludzi žyvuć, kali dychajuć volaj
I pamiraje kraina, jakaja
Movu naroda, jak serca, kidaje
Čornamu času pad brudnyja boty.
Nie zaraście anikoli asotam
Toje, što ŭ sercach, što sercami stała.
Jość Biełaruś i ŭžo heta — niamała,
Kab na Alšanskija mohiłki śvietła
Ściežka viała praz hady i praź leta
Znoŭ da ciabie…
