Hety kułon z konturami Biełarusi sa ślazinkaj vy dakładna bačyli. Raskazvajem pra jaho stvaralnicu i historyju ŭpryhožańnia
Kułony «Biełaruś sa ślazoj» raźlatajucca pa ŭsim śviecie jak alternatyva pašpartu. Srebrany kontur nahadvaje biełarusam pra pieražyty bol, rodnych i kraj, u jaki mnohija viarnucca pakul nie mohuć. Stvaraje brend Belaruski Cry dyzajnierka Saša, jakaja paśla pratestaŭ 2020 hoda pierajechała ź Minska ŭ Hruziju.
Fota tut i dalej: archiŭ dyzajnierki
Saša pryniała rašeńnie źjechać ź Biełarusi ŭ 2020 hodzie. Jana bačyła, što mirnyja pratesty pačali ścichać, a šancy stracić svabodu z kožnym dniom usio raśli. Na toj momant u dziaŭčyny byli stasunki na adlehłaści. Razam sa svaim maładym čałaviekam jany šukali krainu dla kamfortnaha žyćcia. Tak biełaruska apynułasia ŭ Hruzii.
«Ja chacieła źjechać, kab pačać niešta rabić pa-za Biełaruśsiu, ale dla jaje. Na toj momant ja jašče nie viedała, čym budu zajmacca. U mianie za plačyma dźvie niaskončanyja vyšejšyja adukacyi ŭ halinie markietynhu dy projdzienyja napiaredadni adjezdu dvuchdzionnyja kursy bižuteryi», — śmiajecca dziaŭčyna. Jak vyśvietliłasia, usie navyki pryjšlisia darečy ŭ novaj krainie.
Dyzajnierka Saša Kurkova
U Hruzii vielmi raźvity juvielirny biznes. Pa słovach Sašy, kramy i rynki z upryhožańniami možna sustreć paŭsiul. Takaja kolkaść kaštoŭnych mietałaŭ i antykvaryjatu vakoł padšturchnuła Sašu prymierać novuju prafiesiju juvielira.
«U Hruzii ŭsio pracuje pa sarafannym radyjo, a nie praz pošukavik i Facebook. Mnie prychodziłasia daviedvacca ŭ miascovych taksistaŭ, aficyjantaŭ, majho majstra pa manikiury, ci jość siarod ich znajomych tyja, chto moža mianie navučyć. Na ščaście, znajšłasia nastaŭnica. Da jaje ja jeździła na zaniatki, jak na pracu — 5 dzion na tydzień. Rabiła piarścionki i jašče niejkija vyraby. Kali jana prapanavała zrabić štości novaje, ja, viadoma, vybrała Biełaruś».
Rabić z hetaha biznes u płany nie ŭvachodziła. Sašyn kułon «Biełaruś sa ślazoj» zaŭvažyli čytačy adnaho biełaruskaha partała, dzie było apublikavanaje intervju ź joj na bjuci-temu. Za miesiac dziaŭčyna zrabiła na zakaz kala 30 padviesak. Usie jany raźlacielisia pa śviecie da ludziej, jakija źjechali ź Biełarusi z roznych pryčyn.
«Ja dumała, što heta budzie razavaja akcyja, ale potym da mianie stali źviartacca siabry pieršych klijentaŭ. Biełarusy pisali kranalnyja vodhuki, chtości navat płakaŭ. Ja tady adčuła, što rablu niešta važnaje. Niekalki miesiacaŭ tamu siabry vyrašyli padaryć «Biełaruś» siabru, jaki adpraŭlajecca na front abaraniać Ukrainu. Jany chacieli, kab kułon nahadvaŭ jamu pra dom i blizkich, jakija čakajuć jaho viartańnia».
Z krasavika pa červień u dyzajnierki kupili 635 kułonaŭ.
Saša pryznajecca, što juvielirny biznes na spravie akazaŭsia nie takim zatratnym, jak jana dumała. Sa słoŭ dziaŭčyny, ceny na mietał u cełym takija ž, jak i paŭsiul, ale ŭ Hruzii spryjalnaje dla ramiastva zakanadaŭstva i nizkija padatki.
«Dziaržava nie patrabuje ad mianie licenzii na pracu. Ja płaču ŭsiaho 1% padatkaŭ. Ciapier ja ŭziała sabie ŭ kamandu jašče niekalki čałaviek, kab paśpiavać za zamovami».
U asartymiencie ŭ brenda nie tolki kułon i piarścionak «Biełaruś», ale i ŭpryhožańni ź litaraj «Ŭ». Liniejka vyrabaŭ budzie tolki raści, bo nacyjanalnych simvałaŭ u biełarusaŭ šmat.
«Mova, uzory — usio heta nas jadnaje. My musim razumieć i advarotny bok Biełarusi — bol i hora, jakoje vypadaje na dolu kožnaha z nas. Strach ciomnych mikraaŭtobusaŭ, masak, dubinak užo ŭ našym DNK. Ad hetaha kašmaru chočacca adchryścicca, ale heta taksama naša historyja, jakuju ja chaču adlustroŭvać u svajoj spravie. Tak źjaviłasia «Biełaruś z drotam».
Akramia ŭpryhožańniaŭ pieršym adrasatam Saša dasyłała paštoŭki z pažadańniami. Usie słovy zvodzilisia da radkoŭ, jakija daŭno byli napisanyja śpiavačkaj Palinaj Respublikaj. Jaje pieśniu «Jak ty» dziaŭčyna nazyvaje svaim himnam smutku: «Tam usio, što ciapier pieražyvajuć biełarusy». Saša źviazałasia sa śpiavačkaj i paprasiła stać ambasadaram brenda. Palina pahadziłasia.
Nazva Belaruski Cry rasšyfroŭvajecca jak «biełaruski płač», chacia na słych mnohija ŭsprymajuć jaje jak «biełaruski kraj». Saša padpisčykaŭ nie vypraŭlaje, kaža, što adno vykazvańnie adlustroŭvaje inšaje. Dziaŭčyna śmiajecca, što, jak tolki biełarusy dasiahnuć svajoj mety, pierajmianuje brend u «Biełaruski raj».
Vajna va Ukrainie padšturchnuła kamandu da vyrabu aksiesuaraŭ i dla ŭkraincaŭ. Pradstaŭlać sieryju ŭpryhožańniaŭ budzie Ženia Milkoŭski — lidar hurta «Niervy». Ź im dziaŭčyna znachodzicca ŭ siabroŭskich adnosinach. Da taho ž, jon byŭ pieršym, chto paprasiŭ stvaryć dla jaho kułon z hierbam Ukrainy.
«Z Ženiem my byli znajomyja daŭno, ale paśla pačatku vajny znajšlisia ŭ Tbilisi ŭ Tinder. Jon ciažka pieražyvaje padziei na radzimie, piša pieśni na ŭkrainskaj movie, daje kancerty, — raspaviadaje pra siabra dziaŭčyna. — Naohuł, u Tbilisi ciapier šmat znakamitych ludziej, jakija źjechali i praciahvajuć rabić štości dobraje tut. Možna skazać, što heta horad mahčymaściaŭ».
Saša kaža, što ŭ Hruzii miascovyja zvyklisia z takoj kolkaściu ludziej roznych nacyjanalnaściej, tamu prymajuć i ŭsialak padtrymlivajuć, ale blizka da siabie asabliva nie padpuskajuć. Adnak i siarod pryjezdžych mała tych, chto pahłyblajecca ŭ kulturu, vučyć hruzinskuju movu.
«Ciapier užo ciažka ŭjavić, kab ukraincy, rasijanie i biełarusy znachodzilisia adno z adnym u miry pad adnym dacham. Ale tut — u barach, kaviarniach — my ŭsie adno cełaje ŭ dumkach, abjadnanyja ahulnym bolem. A biełarusy i rasijanie jašče pa-svojmu izhoi, — razvažaje Saša. —
Mahu skazać, što naša reputacyja ŭ hramadskich vačach zachavanaja. Jak tolki hutarka zachodzić pra Biełaruś, ludzi pačynajuć nam spačuvać. Heta, darečy, hałoŭny arhumient u razmovach z rasijanami, kali jany kažuć, što našy pratesty nie dali vyniku. Niachaj u momancie jany nie spracavali tak, jak my taho chacieli, ale ciapier naša mirnaja historyja dapamahaje biełarusam pa-za rodnymi ścienami.
Śviet pabačyŭ baraćbu biełarusaŭ i na čyim my baku. Pamiarkoŭnaść i abyjakavaść — bolš nie pra nas. My — źnički, jakija zazichacieli ŭ 2020 hodzie. Biełarusy razbrylisia pa śviecie i zmahajucca jak mohuć. Rana ci pozna my zhaśniem, ale heta zdarycca doma. A pakul, jak kaža maja babula, my — vałacuhi. A voś u rasijan niama navat hetaha. Im niama kudy viartacca. My svaju radzimu chočam viarnuć, a jany adchryścicca».
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆČytajcie taksama:
Chočacie na rodnaj movie? Voś piać resursaŭ, dzie možna pahladzieć kino pa-biełarusku
«Ščerbu ŭvohule nie liču biełarusam». Himnast z «Dziu Salej» Siamion Bukin daŭ pieršaje intervju paśla pierachodu na biełaruskuju movu
Čempijonka «Lihi Śmiechu» ź Biełarusi — pra znajomstva ź Zialenskim, vajnu i kaleh-humarystaŭ
Dannoje toržiestvo poddieržało bolšie 28 stran mira. V 2019 hodu był zafiksirovan riekord. Prazdnik žienstviennosti otmiečali v 400 horodach s raznych uhołkov płaniety.
V odno i to žie vriemia dievuški sobirajutsia na płoŝadi. Obiazatielnym usłovijem javlajetsia jarkoje nariadnoje płaťje. V rukach u nich dołžien byť ćvietok. Takim obrazom, oni pokazyvajut svoju žienstviennosť, skryvajutsia ot sierych budniej i nie bojatsia skazať ob etom na vieś mir."
voś cikava... kali ja... vyjdu na płošču ŭ jarkaj sukiency z ružaj u rukach... ja da domu dajdu ci jak?