Znakamity kanadski Cirque du Soleil raspačaŭ čatyrochdzionnyja hastroli ŭ Minsku. «Naša Niva"adpraviłasia na pieršaje šou.
Kvitki na šou Alegria raskuplenyja, prynamsi na pieršy dzień — «Minsk-Arena», płošča jakoj z-za dekaracyj źmienšyłasia amal udvaja, zapoŭniena całkam: navat miescy na vierchatury, pad kupałam, jakija zvyčajna pustujuć, pradadzieny.
Alegria — heta nie zvykłaje dla nas cyrkavoje šou: pa-pieršaje, u jaho jość siužet. Tut važna zaŭvažyć, što sačyć za siužetam absalutna nieabaviazkova, kožny ŭsprymaje Alegria pa-svojmu:
dla kahości heta historyja fantastyčnaj krainy, uładu ŭ jakoj dzielać staroje i maładoje pakaleńni, a dla kahości — nabor akrabatyčnych numaroŭ najvyšejšaha piłatažu plus humarystyčnyja intermiedyi.
Apisvać Cirque du Soleil — heta ŭsio adno što imknucca apisać balet.
Ale kali ŭ apošnim jość kanony, dyk tut kanony stvorany samimi artystami. Časam płyń infarmacyi, jakaja idzie sa sceny nastolki vysokaja i chutkaja, što voka nie moža achapić usioj karciny adnačasova.
Hladač nie zaŭvažaje, jak padłoha pieraŭtvarajecca ŭ batut, jak «chramavy» kupał nad scenaj zapaŭniajecca novymi piersanažami.
Alegria, jak raskazvała padčas ekskursii pa cyrku mieniedžar Vanesa, heta nie prosta humarystyčnaje šou, bo hladač u peŭny momant adčuje i tuhu, i radaść, i navat adzinotu.
Kali adzin ź piersanažaŭ apynajecca ŭ samocie padčas zaviruchi, to spałučeńnie žyvoj muzyki i papirosnaj papiery, jakoj, jak padčas Chaŭjera, nakryvaje hledačoŭ, nasamreč nastrojvaje na sientymientalny ład.
Fienomien Cirque du Soleil stanovicca zrazumiełym, asabliva kali ŭličyć, što ŭ 1984-m usio pačynałasia ledź nie jak vuličny śpiektakl z udziełam akrabataŭ i chadulistaŭ.
Alegria isnuje z 1994 h., a ŭ śviecie prajšło bolej za 5000 šou tolki hetaj prahramy, na jakuju pryjšło bolej za 10 miljonaŭ čałaviek.
Tamu hublać šaniec pabačyć Cirque du Soleil žyŭcom nie varta, asabliva amataram cyrka.
Adzinaje, što paśla vystupu kanadskaha cyrka niekatoryja kalektyvy, jakija najčaściej možna pabačyć u našych krajach, buduć vyhladać, jak «zaŭcecha naš tavaryš Sacikaŭ, niadaŭna ŭ kłubie tak skakaŭ».
