Kožnaje naviedvańnie baćkoŭskaha chutara nahadvaje mnie padarožža ŭ časie.
Moj baćka vyras na nievialikim chutary Barkaŭščyna, schavanym siarod lesu na Staŭpieččynie. Dzied moj pachodziŭ z drobnaj šlachty, u svoj čas arandavaŭ kala chutara vadziany młyn. Zusim pobač prachodziła saviecka-polskaja miaža. Žyćcio na pamiežžy było bahataje na historyi. Navat tady, kali miaža taja źnikła…
Tata vyras siarod lesu. Les davaŭ prytułak, dapamahaŭ vyžyvać. Usio dziacinstva jon ź inšymi dziećmi źbiraŭ hryby-jahady, vaziŭ ich na prodaž u Minsk, na Červieński rynak. Niama ŭžo taty, a rynak pierajechaŭ u inšaje miesca.
Na dniach ja vybraŭsia na chutar. Byvaju tam nie tak časta, jak chaciełasia b. Kožny raz, kali idu pa lasnych darohach, pryhadvaju baćkavy historyi pra hetyja miaściny.
Pa hetych darohach baćka jeździŭ na rovary ź dziasiatak kiłamietraŭ u Nieharełaje pa chleb. Jaho najpierš pradavali rabotnikam čyhunki, reštu pakidali viaskoŭcam. Časam davodziłasia jechać damoŭ z pustoj torbačkaj.
U takoj samaj torbie maja ciotka prynosiła z kałhasu zaroblenaje za pracadni ziernie aŭsu. Paŭtorby za miesiac niavolnickaj pracy.
Ale byli dni, kali maje dzied i babula piakli svoj chleb. Baćka pra heta moh raskazvać hadzinami. Pra pakładzieny na pod klanovy list, pra duchmianuju i haračuju skarynku. U takija momanty mnie zdavałasia, što ja adčuvaju pach taho chleba…
Školnikam i studentam ja šmatkroć čuŭ historyi pra baćkaŭ chutar. I čaściej za ŭsio heta zdarałasia ŭ lesie, kudy my chadzili pa jahady, kab zarabić lišniuju kapiejčynu. Nastaŭnickich zarobkaŭ baćkoŭ viečna nie chapała. Heta byŭ inšy les, ale chadzili ŭ jaho my z toj samaj metaj.
Hetym razam ja vybraŭsia na baćkaŭ chutar prosta tak. Naviedać siamiejnyja mohiłki, dzie amal na ŭsich pomnikach vybita naša proźvišča. Adpačyć i naźbirać troški jahadaŭ dla syna. Pačastunak z radzimy jahonych prodkaŭ pa baćku.
Majho syna zavuć Siamion. Jak i mianie, jak majho baćku i majho dzieda.
Spadziajusia, što ni mnie, ni jamu bolš nie daviadziecca bavić čas u lesie dziela vyžyvańnia. I ŭspaminy pra lasnyja padarožžy zastanuuca tolki samyja pryjemnyja.
