Alaksandr Łukašenka daručyŭ aptymizavać struktury arhanizacyj. Takuju zadaču jon pastaviŭ 15 śniežnia ŭ čas pryniaćcia kadravych rašeńniaŭ.
Źviartajučysia da pradstaŭnikoŭ miascovaj viertykali ŭłady, Łukašenka padkreśliŭ: «Śpiecyjalna źviartaju na heta ŭvahu, kab my narešcie paradak naviali va ŭsich śfierach i halinach, a nie čakali niejkich dadatkovych ukazańniaŭ. Usio pavinna być prosta i zrazumieła».
«My vielmi zachapilisia ŭ svoj čas jašče pry raspadzie Savieckaha Sajuza i pabiehli za impartnymi nazvami: chołdynhi i inšaje. U nas byli vytvorčyja abjadnańni, heta tyja ž chołdynhi, ja tak razumieju? Navošta ich było pierajmianoŭvać?! A ciapier źjavilisia chołdynhi, vytvorčyja abjadnańni, jašče štości tam… Usio pavinna być prosta i zrazumieła jak u sielskaj haspadarcy, tak i ŭ pramysłovaści», — skazaŭ kiraŭnik dziaržavy.
«U nas taksama ŭ sielskaj haspadarcy było ŭsio prosta i zrazumieła: kałhas, saŭhas — usio. Ciapier tam čort nahu złomić! Usio heta treba pryvodzić u narmalny zrazumieły stan da pačatku novaj piacihodki. Ja užo nie kažu pra nazvy. Za nazvu taho ž kałhasa, pradpryjemstva baraćba išła ŭ krainie. Na vyšejšym palityčnym uzroŭni prymalisia rašeńni. Ciapier staršynia kałhasa zachacieŭ abazvać jaho maciernym słovam — abzavie, i ŭsio budzie narmalna», — adznačyŭ Łukašenka.
«Zajmiciesia nieadkładna z uradam hetymi pytańniami. Usio pavinna być prosta i zrazumieła dla ludziej. I hałoŭnaje — dachodliva», — padkreśliŭ jon.
