«Śmierć Anatola Hryckieviča — vielmi ciažkaja navina dla mianie. Zdajecca, usio žyćcio ja byŭ znajomy ź im, z tych hadoŭ, jak ja adčuŭ sabie biełarusam. My žyli pa susiedztvie, i mnie časta davodziłasia byvać u Anatola Piatroviča. Jon byŭ recenzentam knih, jakija vielmi važnyja dla mianie — «Kraina Biełaruś» i «Vialikaje Kniastva Litoŭskaje. Ilustravanaja historyja». Jon vielmi ciešyŭsia, kali ŭziaŭ u ruki knihu «Vialikaje Kniastva Litoŭskaje» i anhłamoŭny pierakład knihi «Kraina Biełaruś».
Hryckievič vielmi hodna reprezentavaŭ biełaruskuju histaryčnuju navuku u Eŭropie i śviecie.
Jon uvioŭ u histaryjahrafiju aznačeńnie Rečy Paspalitaj jak federacyi dvuch raŭnapraŭnych dziaržavaŭ — našaj staražytnaj krainy Vialikaha Kniastva Litoŭskaha i Polščy.
Spadar Anatol nia raz vystupaŭ na mižnarodnych kanferencyjach u Londanie, Rymie, Paryžy, Budapešcie, Sankt-Pieciarburzie, dzie niaźmienna vykazvaŭ svoj pohlad na historyju Biełarusi jak samastojnaj eŭrapiejskaj dziaržavy i naroda, sa svajoj movaj i kulturaj, jakomu naležała vyznačalnaja rola ŭ stvareńni i raźvićci Vialikaha Kniastva Litoŭskaha.
Anatol Hryckievič — aŭtar šaści manahrafij i bolš tysiačy navukovych publikacyj. U 2012 hodzie ŭ seryi «Biełaruski knihazbor» vyjšaŭ tom jahonych vybranych pracaŭ.
Apošniaja kniha, nad jakoj my pracavali razam, byli «Ściahi Voršy», pryśviečanyja 500-hodździu słavutaj pieramohi našych prodkaŭ nad maskoŭskimi zachopnikami. Hetaja kniha adkryvaje seryju «Słavutyja bitvy». Jon byŭ aŭtaram knihi, a ja — redaktaram i aŭtaram pradmovy, u jakoj nie moh nie zhadać:
Anatol Hryckievič znajšoŭ u Metrycy Vialikaha Kniastva Litoŭskaha, što jahony daloki prodak, bajaryn Juchno Hryckievič, udzielničaŭ u toj bitvie i viarnuŭsia pieramožcam. Anatol Piatrovič byŭ hodnym naščadkam taho rycara, jon sam byŭ rycaram u navucy i hramadzkim žyćci Biełarusi.
Pavodle svajoj pieršaj vyšejšaj adukacyi Anatol Hryckievič byŭ doktaram, jon skončyŭ medinstytut i niejki čas pracavaŭ pa specyjalnaści. Ale ja skazaŭ by što jon zastavaŭsia lekaram usio svajo žyćcio, lekujučy biełarusaŭ ad histaryčnaha biaspamiactva».
