Učora kiraŭnik Biełarusi Alaksandr Łukašenka naviedaŭ Słaŭharad (Mahiloŭskaja vobłaść). Admietna, što padčas naviedvańnia horada ŭ jaho adbyłasia razmova ź siabram Partyi BNF i TBM, vieteranam vajny, byłym staršynioj Słaŭharadskaha rajsavieta Fieliksam Škirmankovym.
Pramaŭlaje Fieliks Škirmankoŭ. Fota president.gov.by.
My patelefanavali spadaru Škirmankovu, kab daviedacca ŭ padrabiaznaściach, jak adbyłasia jahonaja sustreča z Łukašenkam.
«Jašče a 8-j ranicy da mianie zavitała kiraŭnictva rajona, ja 'šče z łožka navat nie ŭstavaŭ. Kažuć, da nas pryjazdžaje prezident, treba ad imia žycharoŭ pryvitać jaho. Usio zrablu jak treba, adkazvaju.
Pierad pačatkam sustrečy hebisty, ci chto tam ź Minska, dvojčy padychodzili da mianie i ŭsio ŭdakładniali, što mienavita ja budu pytacca ŭ Łukašenki. Inšyja vieterany, darečy, tak ničoha i nie havaryli. Tolki mnie słova dali.
Nas pasadzili pierad Łukašenkam — piać vieteranaŭ. Praŭda, dvoje ź ich takija, «fiktyŭnyja». Łukašenka pa čarzie padychodziŭ da ŭsich, cisnuŭ ruku. Padyšoŭ da mianie, ja pačynaju padymacca. Jon mnie pa-rusku kaža: «Siadzi-siadzi, nie padymajsia». Na što ja adkazvaju pa-biełarusku: «Nu jak tak, prezident staić, a ja siadzieć budu».
Ja da jaho źviartaŭsia na ty, bo i jon havaryŭ na ty. Padumaŭ, što ja starejšy, to čaho vykać budu.
Varta adznačyć, što Łukašenka adrazu pierajšoŭ na biełaruskuju movu, i naša hutarka ź im viałasia pa-biełarusku. Nu, ja pavitaŭ kiraŭnika krainy ŭ Słaŭharadskim rajonie, padziakavaŭ, što nie zabyvaje naš kraj. A potym paprasiŭ dazvołu pračytać vierš. Łukašenka adkazaŭ: «Čytaj»
Biełaruś, moj luby kraj,
Ty – maja Radzima,
Nie zraŭniajucca z taboj
Pryhažości Ryma.
Heta pačatak vierša taki. Łukašenka kaža: «Ci dasi nam jaho, my nadrukujem». Biarycie, kažu, čamu nie dać. Siońnia adasłaŭ u Administracyju vierš, nie viedaju, ci skarystajecca chto im.
Nu a potym, kali ŭžo mianie dapuścili da cieła, to vyrašyŭ skarystacca momantam dy zapytacca pra balučaje dla mianie pytańnie padatku na aŭto. Kažu, Alaksandr Ryhoravič, ci admieniš ty hety padatak dla invalidaŭ vajny. Ich u Biełarusi ŭsiaho tysiačy try nabiarecca, a aktyŭnych kiroŭcaŭ čałaviek 20—30. Łukašenka paabiacaŭ admianić padatak. Ja pierapytaŭsia: «Dyk dakładna admienicie?» — «Nu ja ž skazaŭ».
Heta ŭžo pačatak prezidenckaj kampanii taki. Tamu, dumaju, hetaje słova Łukašenka strymaje. Tut ža mianie ŭsie viedajuć, što ja ŭ vypadku čaho napišu ŭ «Narodnuju volu»
U mianie «Piežo-306», 1998 hoda vypusku. Ja na joj u hod najazdžaju kala 3000 kiłamietraŭ», — padzialiŭsia ŭražańniami ad sustrečy sp. Škirmankoŭ.
Fieliks Škirmankoŭ naradziŭsia ŭ 1926 hodzie ŭ Prapojsku, ciapierašnim Słaŭharadzie. Jon veteran vajny, u svoj čas byŭ straršynioj rajsavieta. Jon siabar Partyi BNF i TBM. Jašče ŭ 2005 hodzie jon byŭ najstarejšym delehatam Kanhresu demakratyčnych siłaŭ Biełarusi.
