 |
Alen Rob‑Hryje razam z Klodam Simonam, Mišelem Bitoram i Natali Sarot uvachodziŭ u hrupu «novych ramanistaŭ», jakaja źjaviłasia ŭ siaredzinie 1950‑ch. U svaich tvorach novyja ramanisty sprabavali admovicca ad takich elementaŭ tradycyjnaha litaraturnaha tvoru jak siužet, apovied, chranalahičnaja paśladoŭnaść i navat punktuacyja.
U 1963 h. Rob‑Hryje napisaŭ ese «Da novaha ramanu», u jakim vykłaŭ tearetyčnyja asnovy svajho litaraturnaha ruchu. Heta praca stała «biblijaj» francuskaha avanhardu i vyvieła piśmieńnika ŭ lik superzorak francuskaha intelektualnaha śvietu.
Alen Rob‑Hryje byŭ adnym z 40 čalcoŭ Francuskaj akademii, u zadaču jakoj uvachodzić zachavańnie čyściny francuskaj movy.
Prezydent Francyi Nikala Sarkazi ŭ suviazi sa śmierciu piśmieńnika zaznačyŭ, što ŭ asobie Rob‑Hryje Francuskaja akademija zhubiła «adnaho sa znakamitych svaich čalcoŭ i, biez sumnievu, samaha buntoŭnaha».
Alen Rob‑Hryje naradziŭsia ŭ Breście ŭ siamji inžyniera i skončyŭ Nacyjanalny sielskahaspadarčy instytut.
U minułyja vychodnyja jon byŭ dastaŭleny ŭ špital, dzie i pamior u paniadziełak ranicaj.
Na biełaruskuju movu jaho z asałodaj pierakładaŭ Źmicier Kołas.
