Pry aryšcie pa h.zv. «spravie patryjotaŭ» mianie pryvieźli dachaty rabić pieratrus. Treba było bačyć, ź jakoj varožaj radaściu hebešnyja opiery dastavali z šuflady bieł-čyrvona-biełyja ściahi. «O, dyk stolki ściahoŭ ŭ ciabie!» Pierapisali ŭsie — 16 štuk — i dadali da ich razdrukavany baner «Pahoni». Toje ž adbyvałasia pa miescy žycharstva i Arcioma Leŭčanki, u jakoha radasna kanfiskavali 15 ściahoŭ.
«Vo, — kažu ja im, siedziačy ŭ kajdanach u kreśle, — bandyta znajšli, dyk da!» Kadebešniki nie razumieli majoj ironii i patrasali bałakłavami ŭ znak zhody — bandytyzm byŭ navidavoku. Pačali navat apisvać kavałki narezanaj čyrvonaj i biełaj tkaniny, ale potym vyrašyli, što dla dokaznaj bazy pa kryminałcy chopić i 16-ci našytych ściahoŭ. Ale ja nie ździviŭsia b, kab i tkaninu dapisali ŭ złačynstva, vunio ŭ Siarhieja Palčeŭskaha kanfiskoŭvali tkaninu — i dahetul nivodnaj skarhaj adbić jaje nia moža, bo kryminał heta — zachoŭvać čyrvonuju i biełuju tkaninu razam.
14 traŭnia spoŭniłasia 22 hady z taho žachlivaha, dzikunskaha referendumu, kali Łukašenka čyniŭ svoj pieršy antykanstytucyjny pieravarot. Byccam by jak praz tuman, ale ja pamiataju toj dzień. Mnie tady było 13 hod. I ja nijak nia moh zrazumieć, čamu nacyja vyrakajecca svajho ściaha i hierba. Mnie nichto ničoha nie tłumačyŭ pra źbićcio deputataŭ parłamienta, pra niezakonnaść samoha hałasavańnia i navat pra toje, što ściah mianiajecca na inšy. A moža, niešta i tłumačyli, ale heta nie adbiłasia ŭ pamiaci. Mnie tady zdavałasia, što nacyja prosta vyrakajecca svaich samych śviatych symbalaŭ — ściaha i hierba. I kali ŭličyć toje, što narod nie paŭstaŭ suprać čyrvona-zialonaha hvałtu i biezzakońnia, to mo i nia tak užo pamylałasia dziciačaje serca — nacyja vyrakałasia…
Ja pamiataju, jak ja, 13-hadovy padletak, tady płakaŭ — 14 traŭnia 1995 hoda. I mienavita taja kryŭda za ździek z nacyjanalnych symbalaŭ pryviali mianie praz 5-6 hod u «Małady front». Miarkuju, kab nie haniebny referendum 1995 hoda, ja nikoli nie pryjšoŭ by ŭ apazycyjny ruch. Za što achviaravać saboju? Za libieralnyja idei? Za zarobki? Za ŭładu? Na ŭsio heta było prosta načchać tady, kali my, 13—18-hadovyja dzieci dałučalisia da «Maładoha frontu». Ja razmaŭlaŭ zaŭsiody i z mnohimi maładafrontaŭcami: što vas pryviało ŭ MF? Amal zaŭsiody adkaz zvodziŭsia da adnaho — referendum 1995 hoda. Ja pierakanany, kab nie haniebny travień 1995 hoda, u Łukašenki i siońnia nie było b apazycyi.
Tamu, moža być, chłus i razvažaje pra pieršy referendum jak pra samuju svaju pieramožnuju bitvu nad inšadumstvam, ale ja peŭny — heta samaja vialikaja jahonaja paraza. Iłhun, pa-złačynsku apranuŭšysia ŭ złačynnuju čyrvona-zialonuju kašulu, sam abaznačyŭ siabie. Siońnia nichto nia moža skazać: ja za praŭdu i za čyrvona-zialony ściah. Ci ja za bieł-čyrvona-bieły ściah i BRSM/KDB/Administracyju.
I niachaj siońnia za bieł-čyrvona-bieły ściah zatrymlivajuć, bjuć, sadziać — heta nie nadoŭha. Bo 22 hady tamu ściah byŭ tolki ŭ našych sercach, a siońnia jon i ŭ sercach našych dziaciej. Bo jak ściah uvaskros paśla 70 hod savieckaha zabyćcia, tak jon uvaskreśnie i praz 22, ci kolki b tam ni było, hady zabyćcia łukašenkaŭskaha.
