Čalabinski dyzajnier Illa Birman pradstaviŭ «novuju, pryŭkrasnuju schiemu» minskaha mietro. Jana vyklikała šmat pytańniaŭ i abmierkavańniaŭ.
Dla čaho rasijskija dyzajniery (razam ź Birmanam nad prajektam pracavali taksama Ivan Źviahin i Kanstancin Jaŭstracienka) źviarnulisia da minskaha mietro, ci mieli jany zamovu ad kahości ź Biełarusi?
«Prosta vielmi cikavaja zadača, zachacieli i zrabili», — raskazaŭ «Našaj Nivie» Illa Birman.
A ci jość płany pradać hety prajekt biełarusam? «Nie dumali pra heta. Ščyra kažučy, a što značyć «pradać». Chto b jaho moh kupić i navošta?»
Na sajcie ahienctva napisana, što zadača hetaj schiemy, kab «inšyja harady zajzdrościli». Vielmi padrabiazna na schiemie akcentavany centr Minska — słavutaści, parki, drevy, — a voś uskrainy pradstaŭlenyja tolki stancyjami mietro.
Samaje sprečnaje pytańnie, jakoje pakinuła alternatyŭnaja schiema minskaha mietro — heta admova ad tradycyjnaj biełaruskaj łacinki na karyść tranśliteracyi. Čamu dyzajniery pajšli na hety krok?
«Pryniataja łacinka — biełaruskaja, histaryčnaja, zrazumiełaja i rodnaja dla biełarusa. Ale litar š i č nie byvaje ni ŭ anhlijskaj, ni ŭ ispanskaj, ni ŭ partuhalskaj, ni ŭ niamieckaj (samyja raspaŭsiudžanyja ŭ śviecie movy z łacinkaj). Kali b my prosta chacieli zrabić pryjemna biełarusam, łacinka b nie spatrebiłasia zusim — schiema ŭžo nabranaja na biełaruskaj. Ale adzinaja pryčyna naohuł rabić łacinku — dapamahčy zamiežniku, a nie źbić jaho z pantałyku», — adznačaje Illa Birman.
Chapaje ŭ karcie i pamyłak. Naprykład, napisana «vulica Janki Kupała», a nie «Kupały».
