U miežach prajekta «Tradycyja» vyjšaŭ unikalny SD mužčynskich piesień. Na im — zapicy aŭtentyčnych ansamblevych i solnych śpievaŭ, pieravažna z paleskich viosak, sabranyja viadomymi etnamuzykołahami ŭ 70 — 80-ch hadach XX stahodździa. Heta pieršaja płyta ŭ sieryi.
Vydańnie zroblena ŭ vyhladzie maleńkaj knižki ŭ ćviordaj vokładcy z dyskam u kapercie. Knižka ŭtrymlivaje teksty i noty piesień, fotazdymki, infarmacyju pra śpievakoŭ i hurty. Usie apisańni i źviestki pra vykanaŭcaŭ pierakładzieny na anhlijskuju movu. Padbor zapisaŭ rabiła Taćciana Pieśniakievič, ličbavaŭ Alaksiej Hłuško. Układała i rasšyfroŭvała teksty Iryna Maziuk. Dyzajn vokładki zrabiła Vasilisa Pałanina. Masterynh Arcioma Pietraškieviča.
Prajekt «Tradycyja», zasnavany muzykam i etnohrafam Sieržukom Doŭhušavym, nakiravany na raźvićcio i papularyzacyju biełaruskaj tradycyjnaj muzyki. Akramia vypusku dyskaŭ u miežach prajekta ładziacca kancerty aŭtentyčnych hurtoŭ, majstar-kłasy, śpieŭnyja schody i etnahrafičnyja ekśpiedycyi.
Mužčynskija śpieŭnaja tradycyja — adna z najcikaviejšych źjaŭ biełaruskaj kultury. Histryčna skłałasia, što my ab joj viedajem vielmi mała. Vydadziena šmat knižak z tekstami piesień, ale jany «maŭčać», a mastackaja siła, moc, pryhažość tradycyi — u suładnym šmathałosym hučańni, majsterskim vałodańni hałasami, u tembravym suładździ i harmonii staražytnych miełodyj.
Na dysku pradstaŭlena nievialičkaja kropla taho masivu, jaki možna było b pry spryjalnych dla našaj kultury ŭmovach zachavać dla naščadkaŭ. Badaj u kožnaj vioscy byli svaje «karyfiei» śpievu. Pieśnia hučała ŭ śviatočnyja dni, kali źbirałasia radzina, na viasiellach, vypravach, na pašy, u lesie, na vozie ŭ dalokaj pajezdcy…
U toj čas, kali žačyny ŭ asnoŭnym śpiavali kalandarna-abradavyja, siamiejna-abradavyja pieśni, u mužčyn byŭ admysłovy repiertuar: maładzieckija, kasarskija, biasiednyja, liryčnyja, vajskovyja, sacyjalnyja, žartoŭnyja. Śpiavali nie dla słuchača, a dziela ŭłasnaha vyražeńnia duchu, uciechi dla dušy.
Dysk adkryvaje mužčynski śpieŭny hurt vioski Hłuškavičy Lelčyckaha rajona ŭ zapisach etnamuzykołaha Zinaidy Mažejki 1968 i 1977 hadoŭ. Na płytcy hučać pieśni vioski Toniež taho ž rajona, zapisanyja Zinaidaj Mažejkaj u 1979 hodzie. Jana «adkryła» słuchačam paleskaha samarodka Ściapana Dubiejku. U zbor uvajšli taksama pieśni mužčynskich ansamblaŭ viosak Haŭrylčycy Salihorskaha i Mochaŭ Łojeŭskaha rajonaŭ.
Solnyja śpievy na dysku pradstaŭleny zapisami Ryhora Mareckaha i Fiodara Klimčuka. Ryhor Marecki, žychar vioski Pirahi Dubrovienskaha rajona, vykonvaje vałačobnuju pieśniu, jakuju pamiataje z maładości, kali sam prymaŭ udzieł u vałačobnym abychodzie viaskovych dvaroŭ. Fiodar Klimčuk — viadomy biełaruski movaznaŭca, dyjalektołah. Naradziŭsia ŭ vioscy Simanavičy Drahičynskaha rajona. Jon unikalny znaŭca falkłoru hetaha paleskaha rehijona. Sam viedaje i śpiavaje amal tysiaču piesień, «starovynnych» i «noviščich».
Vykazvajem ščyruju ŭdziačnaść tym, chto pakłapaciŭsia, kab hetyja ŭnikalnyja zapisy zachavalisia dla nas!
Prezientacyja dyska projdzie ŭ kaviarni «Hraj» 20 krasavika a 18.00.
