Jak viadoma, drukavanaja małaja litara g (łac. «he», anh. «džy») maje dva varyjanty napisańnia: składany (z «piatloj») i sproščany (z adkrytym chvościkam). Vykarystańnie taho ci inšaha varyjantu zaležyć ad typu šryfta.
Jak vyjaviłasia, pisać varyjant z «piatloj» nie moža amal nichto. A bolšaść navat dakładna nie pamiataje, jak heta litara vyhladaje.
Daśledčyki paprasili 38 darosłych dobraachvotnikaŭ nazvać litary, jakija majuć dva varyjanty maleńkaha napisańnia. Tolki dvoje ŭspomnili pra litaru g, i tolki adzin ź ich zmoh pravilna jaje napisać.
Potym navukoŭcy paprasili 16 novych vałancioraŭ pračytać pra siabie tekst, nazyvajučy usłych słovy, dzie jość litara g. Zatym paddoślednych paprasili napisać tuju litaru g, jakuju jany bačyli 14 razoŭ. Tolki adzin čałaviek daŭ rady hetamu zadańniu — astatnija ž napisali varyjant biez «piatli» abo zabłytalisia ŭ linijach.
Inšym razam navukoŭcy prapanavali 25 dobraachvotnikam vybrać pravilny varyjant napisańnia litary z čatyroch varyjantaŭ:
Tolki 28% čałaviek zmahli nazvać pravilny varyjant (3). Heta paćviardžaje teoryju pra toje, što padčas čytańnia ludzi nie ŭhladajucca ŭ litary detalova.
Niahledziačy na toje, što ludzi, čyje movy vykarystoŭvajuć łacinski ałfavit, bačać hetuju litaru štodnia, varyjant jaje napisańnia z «piatloj» nie vyvučajuć u škołach, tamu i napisańnie jaje vyklikaje składanaści.
