Fota SK
Mierkavany matyŭ zachopu zakładnicy ŭ banku ŭ Zasłaŭi źviazany z unutrysiamiejnymi adnosinami. Pra heta paviedamlaje pres-słužba SK Biełarusi. Sama ž dziaŭčyna ŭžo doma. «Žyvaja, ale nie rada, što pamior jon», — kaža jana.
Siońnia adździaleńnie «Bielinviestbanka», dzie ŭčora Siarhiej K. uziaŭ u zakładnicy 23-hadovuju dačku Darju, pracuje ŭ štatnym režymie. Praŭda, nichto z supracoŭnikaŭ nie hatovy ŭ padrabiaznaściach uspaminać zdareńnie. Supracoŭnicy banka telefanujuć ŭpraŭlajučamu, ale jon taksama admaŭlajecca davać jakija-niebudź kamientary.
Adździaleńnie banka znachodzicca ŭ adnym budynku z kafe, haścinicaj i pryvatnaj kampanijaj. U haścinicy kažuć, što dniom da ich pryjšli ź milicyi i paprasili nikudy nie vychodzić. Jany tak i prasiadzieli da viečara.
Dziaŭčyna, jakaja była zakładnicaj, užo doma. Kaža, što mieć znosiny z žurnalistami ŭ jaje niama «ni sił, ni žadańnia».
— Bo vielmi šmat brudu vylili vašyja kalehi, napisali poŭnaje tryźnieńnie, nie rasśledavaŭšy i nie daviedaŭšysia. Navošta mnie niešta raspaviadać? Hałoŭnaje, što viedaju ja, što adbyłosia, i viedajuć tyja ludzi, jakim treba, viedajuć pravaachoŭnyja orhany.
— Vas tak doŭha trymali ŭ banku …
— Trymali, vypuścili, žyvaja.
Na raźvitańnie dziaŭčyna dadaje, što «nie rada, što pamior jon».
Miascovyja raspaviadajuć, što «baćka hadavaŭ Darju ŭ adzinočku, dušy ŭ joj nie čuŭ, vielmi lubiŭ ŭnuka — na rybałku ź im jeździŭ».
