Pra heta Alaksandra raspaviała reparcioram «Našaj Niny» padčas padrychtoŭki vialikaha materyjała pra siabie.
Jana ŭ kursie šumichi, jakaja padniałasia paśla intervju eks-śpiecnazaŭca Juryja Haraŭskaha i abvinačvańniaŭ Dźmitryja Paŭličenki ŭ zabojstvie źnikłych palitykaŭ.
Paŭličenka, jaki daŭ dva dyjamietralna supraćlehłyja kamienty «Našaj Nivie» i Tut.by, zapeŭnivaŭ Alaksandru, što ŭvohule nikomu nie kamientavaŭ situacyju.
«Jon nie davaŭ nikomu intervju. Ja pieršaj spravaj jamu patelefanavała: «Dzima, ty što, davaŭ niekamu intervju?» — «Naohuł nikomu, ja byŭ u Lepieli, ni z kim nie sustrakaŭsia», — pierakazvaje jana dyjałoh.
Byłaja sužycielka maluje z Paŭličenki ikonu:
«Jon nie mašyna i nie zabojca, jak pra jaho pišuć. Heta čałaviek, jaki vieryć u Boha, chodzić u carkvu i stavić kožnuju niadzielu śviečku za svaich dziaciej».
Ad Paŭličenki Alaksandra naradziła dačku Sabrynu — takoje imia joj daŭ baćka, u honar SACHR (pa-rusku «SOBR»). Ciapier joj 13 hadoŭ.
«Dźmitryj navat jaje maleńkuju nasiŭ na plac i kazaŭ: «Eto moj maleńkij SOBR».
Jon vielmi chacieŭ dačku. Bo jaho starejšaja dačka, ad pieršaha šluba, razam z mamaj palacieła ŭ Kanadu, i jon nie realizavaŭsia jak tata dziaŭčynki».
fota Sb.by
Razyścisia ź Dźmitryjem było rašeńniem Alaksandry.
«U peŭny momant jaho byłaja žonka nie znajšła siabie ŭ asabistym žyćci i pačała zmahacca za majomaść, manipulavać synam. Ja kali ŭbačyła, što mužčyna dziejničaje pa pryncypie «syn nie daruje, a dačka daruje zaŭsiody»… Jon kachaŭ mianie, ale nie viedaŭ, što rabić. U mianie było takoje adčuvańnie, što ŭ ich z byłoj žonkaj niešta nie skončana. Mahčyma, jon sprabavaŭ da jaje pavažliva stavicca, a jana ŭsprymała heta inakš. My žyli hramadzianskim šlubam i za miesiac da viasiella razyšlisia».
Z Paŭličenkam Alaksandra zastałasia ŭ dobrych adnosinach, jon staŭ chrosnym baćkam jaje synoŭ.
