Ihar Čarhiniec, fota Alaksandra Vasiukoviča, TUT,BY
Na siońnia ź Minska my latajem u Amsterdam, Barsiełonu, Bierlin, Budapiešt, Hanovier, Jerevan, Ženievu, Łondan, Miłan, Miunchien, Paryž, Prahu, Rym, Stambuł, Stakholm, Talin, Tel-Aviŭ i Chielsinki. Na 25 krasavika zapłanavany pieršy rejs u Vienu. Ale hety śpis pastajanna źmianiajecca. Niekatoryja krainy padaŭžajuć zabarony, dzieści jany, naadvarot, skaračajucca.
— Vy ciapier vozicie u asnoŭnym hramadzian ES, bo dla biełarusaŭ ŭjezd u Jeŭrasajuz pakul zakryty?
— U toj bok my viaziom hramadzian ES, nazad — zabirajem biełarusaŭ. Padarožnikaŭ siarod pasažyraŭ užo niama, heta ludzi, jakija prosta viartajucca dadomu, a taksama dypłamaty, pracaŭniki mižnarodnych arhanizacyj. Šerah krain zrabili vyklučeńni — prapuskajuć z paśviedčańniem na prava žycharstva, dazvołam na pracu. Zrazumieła, što samaloty ciapier zapoŭnienyja drenna, choć razava byvaje, što ŭsie miescy zaniatyja. Tak adbyvajecca ciapier pa kirunku Jerevan, my navat pavialičyli kolkaść rejsaŭ i stavim samyja vialikija samaloty. U Armieniju ź Minska zaraz laciać, u pieršuju čarhu, hramadzianie Hruzii, kudy napramuju pakul trapić nielha. Ź Jerevana dla ich adkryty humanitarny kalidor, pa jakim jany mohuć dabracca da radzimy. Kožny naš rejs u aeraporcie sustrakajuć hruzinskija aŭtobusy, jakija viazuć pasažyraŭ dadomu. I ŭ Jerevanie z rehularnymi rejsami ciapier pradstaŭlena tolki «Biełavija». Na rejsy da 28 krasavika niama nivodnaha svabodnaha miesca. Ale heta ciapier vyklučeńnie.
— Pa niekatorych napramkach vy pracujecie tolki na vyvaz ludziej, samaloty iduć u toj bok pustyja?
— Tak, my tak pracujem ciapier, naprykład, na rejsach u Stambuł. U nas byli zapoŭnienyja rejsy ŭ abodva baki, ale tureckija ŭłady pryniali rašeńnie, što navat ich hramadzianie nie mohuć prylacieć na radzimu. Takaja situacyja taksama ŭ Hruzii, Azierbajdžanie. Usie, chto ŭjazdžaje ŭ krainu, pavinny na 14 dzion syści na karancin — ich raśsialajuć u balnicach, sanatoryjach, haścinicach, ale miescaŭ nie staje, tamu i byli ŭviedzienyja takija abmiežavańni. Adpaviedna, pryvieźci ludziej u Stambuł my nie možam, možam tolki vyvieźci, u Stambuł samalot idzie pusty. Viadoma, adrazu ž uźnikaje ekanamičnaje pytańnie. My pryniali rašeńnie źmianić raskład — zrabili vielmi rańni vylet z Stambuła, kab stykavać rejsy z našymi jeŭrapiejskimi napramkami — u Paryž, Łondan, Amsterdam — i ŭ nas heta atrymałasia, byli poŭnyja rejsy ź Minska ŭ Jeŭropu.
My ŭbačyli patoki, jakich raniej u nas nie było, nichto nie lacieŭ sa Stambuła ŭ Paryž, Stakholm abo Łondan praź Minsk, a ciapier heta praktyčna adzinaja mahčymaść. Niekatoryja pasažyry hatovyja prasiedzieć u aeraporcie da 12 hadzin u čakańni stykoŭki. Raniej z pasłom Francyi ja mieŭ znosiny chiba što na aficyjnych pryjomach, kudy vielmi redka chadžu. A zaraz my stelefanoŭvajemsia praź dzień, jon pytajecca, jak «Biełavija» lataje ŭ Paryž, ci nie admianiajucca rejsy, a jašče, jak my latajem u Jerevan i Tel-Aviŭ, bo z hetych punktaŭ patrapić u Paryž ciapier možna chiba što praź Minsk. Kali b nie hetyja niestandartnyja dla mirnaha času kroki, mnohich rejsaŭ u nas by prosta nie było.
U hetym hodzie my źbiralisia adkryvać rehularny rejs u Vienu, i 25 krasavika heta adbudziecca — usia Viena na vušach, nichto nie vieryć. Pakul budziem rabić čatyry rejsy na tydzień, choć u płanach u nas było dziesiać.
